12 APOSTELEN: PRESENTATIE VAN DE TWAALF APOSTELEN VAN JEZUS

In dit artikel laten we je kennismaken met de 12 apostelen van Jezus. Je zult ontdekken hoe ze hun Meester ontmoetten, welke daden ze verrichtten om het Evangelie te verspreiden en ook wat de oorzaak van hun dood was.

We zullen het leven van elk van de 12 discipelen van Christus beschrijven en hun bijdrage aan de evangelisatie van vele volkeren uitleggen.

Je vindt de volgende hoofdstukken in dit artikel:

• De identiteit van de 12 apostelen
• De legende van de Twaalf
• De voorstelling van elke apostel
• Enkele geschriften over de geschiedenis van de apostelen

Als je meer wilt weten over onze prachtige religie, aarzel dan niet om onze volgende blogartikelen te raadplegen:

• HOE KOOS JEZUS ZIJN APOSTELEN?
• HET LAATSTE AVONDMAAL DOOR LEONARDO DA VINCI: EEN RELIGIEUS SCHILDERIJ

Laten we nu beginnen met het lezen van het artikel.

1) WIE ZIJN DE 12 APOSTELEN?

Wie waren de twaalf discipelen (apostelen) van Jezus en wat moeten we over hen weten? De discipelen van Jezus behoorden tot de bekendste en invloedrijkste figuren in de christelijke geschiedenis. Jezus riep de apostelen op om hem te volgen en hem te helpen bij de missie die God hem had toevertrouwd. Jezus zag het potentieel in hen en vertelde hen dat hij van hen vissers van mensen zou maken. We hebben in de geschiedenis gezien hoe zij de grondleggers werden van de moderne kerken door het goede nieuws te delen. Naast hun harde werk hadden ze te maken met verschillende vervolgingen bij het verspreiden van het heilige Woord.

Het waren Joden die hun leven wijdden aan het zijn van discipelen van de Heer Jezus. Jezus besteedde drie jaar aan het trainen van deze mannen om het goede nieuws over de hele wereld te verspreiden. Het was Jezus’ plan dat de discipelen het werk dat Hij was begonnen zouden overnemen en voortzetten.

In Lucas 6:13 staat dat Jezus 12 discipelen koos die hij “apostelen” noemde. En in Marcus 6:30 worden de twaalf apostelen genoemd wanneer ze terugkeren van de missie van prediking en genezing waarvoor Jezus hen had gezonden.

Toen er een vacuüm was ontstaan door het overlopen en de dood van de verrader Judas Iskariot, werden er onmiddellijk stappen ondernomen om dit vacuüm op te vullen door de verkiezing van Matthias (Handelingen 1).

De Twaalf hadden het voorrecht hun leermeester voortdurend bij te wonen en zijn speciale onderricht en training te ontvangen. Bij minstens één gelegenheid werden ze, twee aan twee, op een speciale zending gestuurd om de komst van het messiaanse koninkrijk aan te kondigen (Marcus 6: vergelijk Matteüs 10; Lucas 9). Drie van hen, Petrus, Jakobus en Johannes, vormden een kleine kring die als enigen getuige mochten zijn van gebeurtenissen zoals de opwekking van de dochter van Jaïrus (Marcus 5:37; Lucas 8:51), de Gedaanteverandering (Marcus 9; Matteüs 17; Lucas 9) en Jezus’ lijdensweg in de hof van Getsemane (Marcus 14:33; Matteüs 26:37).

In de Handelingen van de Apostelen wordt als voorwaarde gesteld dat een nieuw benoemde apostel in staat moet zijn om een ooggetuigenverslag te geven van de terugkeer van de Heer naar het leven. Volgens sommige vroegchristelijke schrijvers werden sommigen “apostelen” genoemd na de periode die het Nieuwe Testament bestrijkt. Het woord apostel werd ook gebruikt om een hoge administratieve of kerkelijke functionaris aan te duiden.

2) DE 12 DISCIPELEN: DE LEGENDE VAN DE TWAALF

Sommige apostelen spelen een sleutelrol in bekende bijbelverhalen. Anderen worden alleen genoemd in de lijsten van apostelen, of hebben slechts een enkele regel dialoog in de evangeliën. Sommige apostelen waren bekend onder meerdere namen, wat het begrijpen van deze en andere lijsten kan bemoeilijken. In sommige gevallen zijn discipelen met gewone namen ten onrechte geïdentificeerd met andere bijbelse personages met dezelfde naam (de apostel Filippus is bijvoorbeeld niet Filippus de evangelist, die voorkomt in Handelingen 6:5, Handelingen 8:5-6 en Handelingen 21:8). Veel van wat we over de apostelen weten komt uit de kerkelijke traditie.

Helaas heeft de traditie vaak legenden met feiten gecombineerd. Het is vaak moeilijk om de details te onderscheiden over waar de discipelen naartoe gingen, wat ze deden en hoe ze stierven zonder aan te nemen dat de legenden die hen omringen op waarheid berusten. Vandaag de dag accepteren veel Christenen de traditie (en dus de legenden) gewoon op hun eerste gezicht. Maar als we om de waarheid geven en beweren deze te vertegenwoordigen, hebben we de plicht om deze informatie kritischer te onderzoeken en moeten we bereid zijn om te accepteren dat we iets simpelweg niet weten. Dat is tenminste het standpunt dat veel christenen innemen.

3) PRESENTATIE VAN ELKE APOSTEL

Elk van de apostelen was een belangrijke leider in de beweging die het christendom werd en hielp het evangelie over de wereld te verspreiden. De apostel Matthias is technisch gezien ook een van de Twaalf, maar hij wordt meestal niet in de lijsten opgenomen om verschillende redenen: hij werd aangesteld na de dood van Judas Iskariot en hij werd niet door Jezus in de groep geroepen. Vier passages in de Bijbel noemen de namen van de 12 apostelen (technisch gezien noemt de laatste slechts 11, omdat Judas Iskariot dood was).

Elk van de apostelen was een van de belangrijkste leiders van de beweging die het christendom werd en hielp het evangelie over de wereld te verspreiden. Hier zijn de namen van de 12 belangrijkste discipelen van Jezus:

• Sint Andreas
• Sint Bartholomeus (Nathanaël)
• Heilige Jakobus de Meerdere
• Sint Jakobus (de kleine)
• Sint Johannes
• Heilige Judas Thaddée (Thaddeus)
• Sint Mattheus
• Sint Petrus
• Sint Filippus
• Heilige Simon de Zeloot
• Heilige Thomas
• Sint Matthias

“APOSTEL” ANDRE

Andreas was de broer van Petrus en een zoon van Jona. Ze woonden in Bethsaida en Kapernaüm. Ze waren vissers voordat Jezus hem riep om één van zijn discipelen te worden. Andreas maakte deel uit van de binnenste cirkel in Jezus’ tijd en trok mensen naar Christus toe. Andreas stierf in Griekenland in de stad Patra, waar hij de marteldood stierf toen hij werd gearresteerd en door de gouverneur Aepeas werd veroordeeld om aan een kruis in de vorm van een X te sterven.

“APOSTEL” BARTHOLOMEUS: NATHANAËL

Bartholomeüs (ook wel Nathanaël genoemd) was de zoon van Talmai, die in Kana in Galilea woonde. Hij kwam uit een koninklijke familie, want zijn vader was de koning van Gesur, wiens dochter de vrouw van David was. Jezus noemde hem een ware Israëliet in wie niets vals was. Bartholomeüs was een groot zoeker naar de Schrift en stierf nadat hij levend was gevild met messen.

“APOSTEL” JACQUES (DE MIDDELVINGER)

Jacobus was de zoon van Zebedeüs en Salome. De apostel Johannes is zijn broer. Hij was een visser die leefde in Bethsaida, Kapernaüm en Jeruzalem. Jakobus de Oudere was een man die de vruchten van de Heilige Geest toonde met een buitengewoon geloof. Hij predikte in Jeruzalem en Judea. Zijn dood werd uitgelokt door Herodes en hij werd de eerste martelaar onder de twaalf.

“APOSTEL” JACQUES (DE KLEINE)

Jakobus, ook wel Jakobus de Mindere genoemd, was de zoon van Alfeüs en Maria. Hij was de broer van een andere discipel van Jezus (apostel): Judas. Hij woonde in Galilea en was een van de minder bekende discipelen. Maar hij was een man met een sterk en voorbeeldig karakter. Hij stierf ook als martelaar en de zaag werd zijn apostolisch symbool.

“APOSTEL” JUDAS ISKARIOT

Judas was de zoon van Simon die in Kerioth in Juda woonde. Hij staat bekend als de verrader, omdat hij Jezus verraadde door voor dertig zilverlingen een kus in de handen van de vijand te geven. Jezus wist dat Judas hem zou verraden, zelfs voordat hij dat deed. Hij was een hebzuchtige man die erkend wilde worden door de gouverneur.

JOHANNES DE “APOSTEL”

Johannes was de zoon van Zebedeüs en Salome en een broer van de apostel Jakobus. Hij was een visser die leefde in Bethsaida, Kapernaüm en Jeruzalem. Hij staat bekend als de geliefde discipel en was lid van de binnenste kring van Petrus. Johannes was een man met veel ambities, maar met een hart van weinig verdraagzaamheid. Hij schreef de boeken Johannes, 1e Johannes, 2e Johannes, 3e Johannes en de Apocalyps. Zijn leven werd zwaar op de proef gesteld, maar God spaarde hem en hij stierf een natuurlijke dood.

“APOSTEL” JUDE

Judas stond ook bekend als Thaddaeus of lebbeus, en was een broer van Jakobus, zoon van Alfeüs. Hij leefde in Galilea. Er is weinig over hem bekend. Hij predikte het evangelie op vele plaatsen (waaronder aan de Eufraat), genas veel mensen en vele anderen geloofden door hem in de naam van de Meester. Judas bleef het evangelie verkondigen. Hij werd gedood door pijlen bij Ararat.

“APOSTEL” MATTHEÜS

Matteüs stond ook bekend als Levi en was de zoon van Alphaeus die in Kafarnaüm woonde. Hij was een tollenaar. In de Joodse cultuur werden Joden gehaat omdat ze zo onrechtvaardig waren. Maar Jezus zag het potentieel in Matteüs en koos hem uit. Hij gaf zijn leven voor het geloof van de leraar. Hij schreef het Evangelie van Matteüs en was ook de eerste die het onderwijs van Jezus in het Hebreeuws opschreef.

“DE APOSTEL” FILIPPUS

Filippus kwam net als Petrus en Andreas uit Bethesda. Hij was een van de eersten tegen wie Jezus zei dat ze hem moesten volgen. Hij had een warm hart en een pessimistische geest. Hij wilde veel voor anderen doen, maar zag vaak niet hoe hij dat kon doen. Hij werd opgehangen en vroeg om zijn lichaam in papyrus te laten wikkelen. In tegenstelling tot Jezus, die in linnen was gewikkeld.

“APOSTEL” SIMON DE IJVERAAR

Er is weinig bekend over het leven van Simon de Zeloot buiten wat er in de Bijbel staat. Hij was een Kanaäniet die in Galilea woonde. Hij was een Zeloot en Zeloten waren fanatieke Joodse nationalisten die een heldhaftige minachting hadden voor het lijden dat ze moesten doorstaan en de strijd voor wat zij zagen als de zuiverheid van hun geloof. Maar uiteindelijk werd Simon een man van geloof en stierf hij de martelaarsdood, omdat hij zag dat God geen gedwongen dienst wilde.

“DE APOSTEL” THOMAS

Thomas, die in Galilea leefde, was een pessimistische en verbijsterde man, maar stond bekend om zijn moed. Hij kon niet in iets geloven als hij het niet gezien had. Maar toen Jezus opstond uit de dood en Christus de apostelen bezocht, veranderde zijn twijfel in geloof. Daarna kreeg hij de opdracht om een paleis te bouwen voor de koning van India. Thomas stierf voor zijn Heer.

“APOSTEL” MATTHIAS

Nadat Judas stierf, werd Matthias gekozen om Judas te vervangen. Nergens in de Bijbel staat dat Matthias bij Jezus was tijdens zijn bediening. Er werd een ander overwogen, Jozef of Barabbas, maar het lot besliste anders en Matthias werd gekozen. Er wordt gezegd dat de heilige Matthias het Evangelie deelde aan de oevers van de Kaspische Zee. Hij leefde tot 80 na Christus.

4) DE 12 APOSTELEN: ENKELE GESCHRIFTEN OVER DE GESCHIEDENIS VAN DE APOSTELEN

Petrus en Andreas waren de eerste discipelen van Johannes de Doper. Het was Andreas die zijn oudere broer Petrus voor het eerst aan Jezus voorstelde toen ze met Johannes in de woestijn waren (Johannes 1:40-42). Men denkt dat ze toen spirituele discipelen van Jezus werden. Toen Petrus eenmaal aan Jezus was voorgesteld, verlieten ze Johannes en werden ze volgelingen van Christus. 🙇‍♂️🙇‍♂️

In het Nieuwe Testament is Petrus vooral bekend vanwege:

• Lopen over water (Matteüs 14:28-33)
• Het afzweren van Jezus om vervolging te voorkomen (Lucas 22:54-62)
• Het toespreken van de menigte met Pinksteren (Handelingen 2:14-41)
• Het bedenken van een kerk met zowel Joden als niet-Joden (Handelingen 10:9-48).

Heeft Petrus Bijbelboeken geschreven? Petrus heeft geen van de vier evangeliën zelf geschreven, maar hij speelt wel een belangrijke rol in alle evangeliën. Volgens de overlevering is in het Evangelie van Marcus het verslag van Petrus over de bediening van Jezus vastgelegd door zijn metgezel, Marcus de Evangelist, die algemeen wordt beschouwd als dezelfde persoon als Johannes Marcus. Twee boeken in de Bijbel beweren door Petrus te zijn geschreven (1 Petrus en 2 Petrus). Maar schriftgeleerden vragen zich af of hij ze zelf heeft geschreven of dat hij ze aan een secretaris heeft gedicteerd. Veel apocriefe teksten beweren te zijn geschreven over (of zelfs door) Petrus. Maar de kerk heeft ze verworpen als niet-authentiek, ook al hebben sommige ervan belangrijke informatie vastgelegd.

Hoe stierf Petrus? Volgens de overlevering werd Petrus rond 64 na Christus gekruisigd door keizer Nero, ten tijde van de grote brand van Rome, die Nero wijtte aan de christenen. In de Handelingen van Petrus staat dat hij vroeg om ondersteboven gekruisigd te worden omdat hij vond dat hij het niet waard was om op dezelfde manier te sterven als Jezus.

Andreas, een van de eerste discipelen van Johannes de Doper en de zoon van Zebedeüs, was aanwezig toen Johannes de Doper zei: Zie het Lam van God! (Johannes 1:35) Andreas was een van de eerste discipelen die Jezus volgden en zijn enthousiasme was duidelijk toen zijn verlangen om zijn oudere broer aan Jezus voor te stellen onthulde wat al in zijn hart aanwezig was: een diepe liefde voor God. Hij was geen dominant persoon naast zijn uitgesproken broer. Hij was een gepassioneerd prediker die vrijmoedig het evangelie deelde en een belangrijke bijdrage leverde aan de vroege kerk. Andreas stierf als martelaar. Hij zag de kruisiging moedig tegemoet.

Jacobus, zoon van Zebedeüs, was een van de drie belangrijkste discipelen van Jezus, samen met zijn broer Johannes en Petrus. Zoals veel van zijn discipelen was Jakobus een visser voordat Jezus hem riep. Jakobus is een van de drie belangrijke figuren in het Nieuwe Testament met de naam Jakobus. Dit, plus het feit dat de Bijbel ons weinig vertelt over de twee Jakobussen (Jakobus de Kleine). Dit heeft door de eeuwen heen tot veel verwarring geleid over hun identiteit. Deze Jakobus wordt vaak Jakobus de Meerdere genoemd om hem te onderscheiden van Jakobus zoon van Alfeüs, Jakobus de Mindere. De term “Grote” kan hier verwijzen naar grootte, leeftijd of belangrijkheid.

In de Bijbel is Jakobus, zoon van Zebedeüs, vooral bekend vanwege :

• Het vragen aan Jezus of hij en Johannes vuur uit de hemel moesten laten neerdalen om een dorp te vernietigen dat hen geen gastvrijheid had geboden (Lucas 9:54).
• Jezus vroeg of hij en Johannes aan weerszijden van Jezus’ troon in de hemel mochten zitten.
• Onbewust beloven Jezus te volgen tot het martelaarschap (Marcus 10:35-40).
• De marteldood door Herodes in Handelingen 12:2.

Hoe stierf Jakobus de Meerdere? Jakobus is de enige discipel wiens martelaarschap in de Bijbel wordt vermeld (Handelingen 12:2). Herodes liet hem door het zwaard doden en waarschijnlijk werd hij onthoofd. Volgens de overlevering was Jakobus de Meerdere missionaris in Spanje en werd zijn lichaam daar begraven. Maar omdat zijn dood al heel vroeg in de geschiedenis van de kerk in Jeruzalem plaatsvond, heeft deze traditie veel problemen.

Zowel Jakobus als Johannes stonden bekend als mannen met een intense passie en vurigheid. Daarom noemde Jezus hen de Zonen van de Donder (Marcus 3:17).

Johannes, zoon van Zebedeüs (niet te verwarren met Johannes de Doper), was de derde discipel die samen met zijn broer Jakobus en Petrus tot de ‘binnenste cirkel’ van Jezus werd gerekend. Net als Jakobus, Petrus en verschillende andere discipelen was Johannes een man die het goede woord verkondigde. 🙋‍♂️

Net als zijn broer Jakobus kreeg Johannes de bijnaam “zoon van de donder” (Marcus 3:17). Of het nu ging om hun explosieve temperament, hun retoriek, hun ambitie of iets anders, Jakobus (de majoor) en Johannes hadden duidelijk één bepalende eigenschap gemeen. In de Bijbel is hij het meest bekend om :

• Hij vroeg Jezus of hij en Jakobus vuur uit de hemel moesten laten neerdalen om een dorp te vernietigen dat hen geen gastvrijheid had geboden (Lucas 9:54).
• Hij vroeg Jezus ook of hij en Jakobus aan weerszijden van Jezus’ troon in de hemel mochten zitten, waarbij hij onbewust beloofde Jezus tot het martelaarschap te zullen volgen (Marcus 10:35-40).
• Om voor Jezus’ moeder, Maria, te zorgen (Johannes 19:26-27)
• Peter verslaan in een race naar het lege graf van Jezus (Johannes 20:2-9)
• Een “steunpilaar” van de kerk zijn (Galaten 2:9)

Deze discipel staat bekend als degene “van wie Jezus hield”. Hij schreef een groot deel van het Nieuwe Testament: het boek Johannes, 1, 2 en 3 Johannes en het boek Openbaring. Hij schreef meer over liefde dan welke andere auteur in het Nieuwe Testament dan ook. Zijn nabijheid tot Jezus leerde hem veel over liefde. Onder Domitianus werd hij verbannen naar het eiland Patmos. Maar na de dood van Jezus mocht Johannes terugkeren naar Efeze, waar hij de kerken in Azië bestuurde tot hij rond zijn 100e levensjaar stierf.

De apostel Filippus wordt slechts acht keer genoemd in het Nieuwe Testament, waarvan vier keer in de lijst van apostelen. Er zijn echter nog drie andere mensen met de naam Filippus in het Nieuwe Testament. Twee zijn zonen van koning Herodes en de andere is Filippus de Evangelist, die vaak verward is met de apostel Filippus.

Hoewel er twee belangrijke gelovigen met de naam Filippus in het Nieuwe Testament staan, is het enigszins verrassend dat de vroege kerk ze door elkaar haalde. Een van de weinige details die de Bijbel ons geeft over de apostel Filippus is dat hij, net als Petrus en Andreas, uit Bethsaida kwam, een stad aan het Meer van Galilea (Johannes 1:44). Het belangrijkste moment in het verhaal van Filippus in de Evangeliën is zijn rol in het brengen van Nathanaël naar Jezus.

Nathanaël wordt alleen in het Evangelie van Johannes genoemd, maar velen denken dat het een andere naam voor Bartholomeüs is, omdat : Johannes lijkt hem te beschouwen als één van de Twaalf (Johannes 21:2). Bartholomeüs wordt nooit genoemd in Johannes. Filippus en Bartholomeüs worden bijna altijd samen genoemd, en ze zijn nauw met elkaar verbonden in de kerkelijke traditie. In elk geval volgt Nathanaël (Bartholomeüs) Jezus op de uitnodiging van Filippus om hem te bezoeken.

Hoewel Filippus Joods is, kennen we hem alleen onder zijn Griekse naam. Als evangelist in hart en nieren wilde hij Nathanaël graag vertellen dat: degene die door Mozes en de profeten was voorspeld, was gevonden. (Johannes 1:45) Ze waren goede vrienden en bestudeerden mogelijk samen het Oude Testament. Filippus werd gestenigd en gekruisigd in Hierapolis in Frygië.

Is Bartholomeüs dezelfde persoon als Nathanaël? De naam Bartholomeüs komt hoogstwaarschijnlijk van de Aramese naam Bar-Talmai, wat “zoon van Talmai” betekent. Als dit het geval is en het is een patronymische naam (d.w.z. een naam die is afgeleid van iemands vader), dan is het logisch dat Bartholomeüs bekend zou zijn geweest onder een andere naam. In dit geval zouden de meeste mensen zeggen dat die andere naam Nathanaël is. Omdat Nathanaël als apostel voorkomt in het Evangelie van Johannes. Bartholomeüs komt niet voor in Johannes. Maar anderen beweren dat Bartholomeüs een onafhankelijke naam is, en dat de Griekse tekst patronymische namen normaal gesproken anders weergeeft: De naam “Bartholomeus” kan op zichzelf voorkomen in de apostolische lijsten als een eigennaam. Het is niet noodzakelijkerwijs een patroniem. Het patroniem wordt in de lijsten normaal gesproken uitgedrukt door de Griekse genitief, en niet door de Aramese balk.

Dit betekent niet dat Bartholomeüs niet ook bekend stond als Nathanaël, maar het betekent niet noodzakelijkerwijs dat hij bekend stond onder twee namen. Veel moderne schriftgeleerden nemen liever een neutraal standpunt in over Nathanaël en Bartholomeüs en suggereren dat het mogelijk is, maar niet verifieerbaar.

Net als de meeste apostelen werd Bartholomeüs waarschijnlijk gemarteld. Maar er zijn verschillende verklaringen voor zijn dood. De meest populaire is ook de meest macabere. Bartholomeus werd levend gevild en daarna onthoofd. De meeste kunstwerken die de apostelen afbeelden bevatten iconografie die verband houdt met hun dood. Bartholomeüs wordt vaak afgebeeld met zijn huid op, of in minder groteske portretten, terwijl hij een vilmes vasthoudt. Andere verslagen suggereren dat hij werd geslagen en vervolgens ondersteboven werd gekruisigd, gevild, onthoofd en in zee gegooid om te verdrinken. Maar niemand beweert dat hij van ouderdom of een natuurlijke dood stierf.

Matteüs, ook bekend als Matteüs-Levi, was een tollenaar, één van de meest verguisde beroepen in het Judaïsme van de eerste eeuw. Als tollenaar (of ambtenaar) inde Matteüs voor Rome belasting bij zijn mede-Joden in Kapernaüm. Alleen daarom al zou hij zich een politieke verrader voelen. Maar om het nog erger te maken, verdienden de tollenaars hun geld door te zeggen dat mensen meer aan Caesar moesten geven dan ze verschuldigd waren, om vervolgens het overschot af te romen en niemand kon daar iets aan doen.

Het gevolg was dat de tollenaars aan de zijde van de prostituees kwamen te werken, als voorbeeld van de ergste zondaars. Daarom vroeg Jezus aan Matteüs om hem te volgen en één van zijn discipelen te worden. Mattheüs’ opname onder de Twaalf geeft een krachtig beeld van hoe God met allerlei mensen samenwerkt (zelfs met degenen die we het minst verwachten) om zijn doelen te bereiken. Jezus nam hem op in de binnenste cirkel van wat de grootste religie ter wereld zou worden. Ondanks het feit dat Matteüs een van de bekendste discipelen is, wordt hij maar zeven keer genoemd in de Bijbel. Matteüs nam het evangelie mee naar Ethiopië en Egypte.

Wat we wel weten over Jezus is dat hij koos voor gewone, ongeraffineerde mannen. Zij waren het gewoonste van het gewone. Ze kwamen van het platteland, waren boeren en vissers. Christus ging bewust voorbij aan de elite, de aristocratie en de invloedrijke mannen van de samenleving en koos vooral mannen uit het uitschot van de samenleving. Zo is het altijd geweest in Gods economie. Hij verheft de nederigen en vernedert de hoogmoedigen. Toen Jezus daar wegging, zag hij een man die Mattheüs heette zitten in het kraampje van de tollenaar, en hij zei tegen hem: Volg mij! En hij stond op en volgde hem (Matteüs 9:9).

Er zijn verschillende verslagen over Mattheüs die onthoofd, gestenigd, verbrand of neergestoken zou zijn. Er wordt zelfs gesuggereerd dat hij van ouderdom stierf, net als Johannes. De meeste schriftgeleerden geloven echter dat hij waarschijnlijk de marteldood stierf.

De discipel, misschien beter bekend als ’twijfelende Thomas’, twijfelde aan Jezus’ opstanding en zei tegen de andere discipelen: Tenzij ik de merktekens van de spijkers in zijn handen zie, en mijn vinger op de plaats van de spijkers steek, en mijn hand in zijn zij, zal ik niet geloven (Johannes 20:25). Jezus verscheen toen. Nadat hij Jezus met eigen ogen in levenden lijve had gezien (en misschien de wonden had aangeraakt), riep Thomas uit: “Mijn Heer en mijn God” (Johannes 20:28). Jezus antwoordde met een van de krachtigste en meest profetische uitspraken over geloof in de hele Schrift: Omdat jullie mij gezien hebben, hebben jullie geloofd; gezegend zijn zij die niet gezien hebben en toch geloofd hebben (Johannes 20:29). 🙏

Thomas’ moment van scepsis leverde hem de bijnaam “Twijfelende Thomas” op, wat een term werd voor iedereen die bewijs nodig had voordat hij in God en Jezus’ terugkeer naar het leven kon geloven. Eerlijk gezegd is dat alles wat je moet weten over de apostel Thomas. Hij wordt maar acht keer genoemd in het Nieuwe Testament, en vier van die keren zijn opsommingen van de twaalf apostelen. En hoewel mensen door de kerkgeschiedenis heen graag details over zijn leven hebben gegeven, zijn maar weinig van deze details betrouwbaar. (Een oude tekst beweerde bijvoorbeeld zelfs dat hij de tweelingbroer van Jezus was… sorry?!). Maar hoewel de Bijbel ons weinig over hem vertelt, legde Thomas’ voorzichtige benadering van het geloof in de wederopstanding de basis voor een geloof dat gebaseerd is op bewijs en de protestantse leer van sola fide, of geloof alleen. En hoewel hij 2000 jaar geleden leefde, is Thomas ook nuttig voor christenen vandaag de dag, die net als Thomas alleen geloven wat ze zien.

Voor zo’n kleine apostel is de traditie van de kerk opmerkelijk consistent als het gaat om de dood van Thomas. Volgens de kalender van de vroege Kerk werd hij op 3 juli in India door een speer doorboord. De Syrisch-christelijke traditie zegt dat dit plaatsvond op 3 juli 72 na Christus. En de Handelingen van Thomas zeggen dat hij in Mylapore in India door speren werd gemarteld. Er is geen andere traditie over de dood van Thomas.

Jakobus de Minder, zoon van Alfeüs, wordt alleen genoemd in de vier apostellijsten. Het enige waar we zeker van kunnen zijn is dat hij een veel voorkomende naam had en dat hij de zoon was van een zekere Alfeüs. Bijna alles wat we over hem weten is speculatie, en er zijn een aantal details die niet op de één of andere manier bewezen kunnen worden.

De belangrijkste vraag over Jakobus, zoon van Alfeüs, is deze: kunnen we aannemen dat hij dezelfde persoon is als de andere Jakobussen uit het Nieuwe Testament? Hij is duidelijk niet dezelfde persoon als Jakobus, zoon van Zebedeüs (ook bekend als Jakobus de Meerdere). Hun namen komen in dezelfde lijsten voor en ze hebben verschillende vaders.

We weten uit de Evangeliën dat Christus tenminste vier broers had: Jakobus, Jozef, Simon en Judas (Matteüs 13:55, Marcus 6:3). En we weten dat Jakobus de Kleine op zijn minst één broer had die Jozef heette (Matteüs 27:56, Marcus 15:40). Als zou blijken dat Jakobus, zoon van Alfeüs, dezelfde persoon was als Jakobus, broer van Jezus, dan zou dat hem één van de belangrijkste leiders van de vroege kerk maken (Galaten 2:9). Maar veel moderne schriftgeleerden nemen een voorzichtiger standpunt in: Het is mogelijk dat ze dezelfde persoon zijn, maar het is ook mogelijk dat ze dat niet zijn. En het is altijd het veiligst om geen veronderstellingen te maken.

Volgens één traditie werd Jakobus de Minder gekruisigd in Egypte, waar hij predikte. Een andere zegt dat hij in Jeruzalem werd gestenigd. Het is echter waarschijnlijk dat hij de marteldood gestorven is.

De apostel Judas staat ook bekend als Judas van Jacobus, Judas zoon van Jacobus, Judas Thaddaeus of Thaddaeus. Net als over Jakobus (de Kleine) kan er niet veel gezegd worden over Judas van Jakobus.

In twee van de apostellijsten lijkt Judas te worden aangeduid als Thaddaeus (Matteüs 10:2-4, Marcus 3:16-19). Omdat deze twee namen ongeveer op dezelfde plaats in de lijsten voorkomen en de andere namen consistent zijn, hebben de kerkelijke traditie (en de meeste moderne schriftgeleerden) altijd aangenomen dat Thaddaeus een bijnaam was voor Judas van Jacobus. Omdat de naam Judas zulke sterke negatieve associaties had in de vroege kerk, zou het niet verrassend zijn als Judas de voorkeur gaf aan een andere naam, of als Matteüs en Marcus de bijnaam gebruikten om verwarring te voorkomen. Heeft de apostel Judas de Brief van Judas geschreven? De meeste tradities nemen aan dat de apostel Judas de Brief van Judas schreef, omdat ze veronderstellen dat hij dezelfde persoon is als Judas, de broer van Jezus. Maar helaas was Judas een veel voorkomende naam en is dit gebaseerd op veronderstelling. De hedendaagse schriftgeleerden hebben gemengde meningen over het auteurschap van Judas.

Simon de Zeloot was in zijn jonge jaren waarschijnlijk een politiek activist. Waarom koos Jezus hem in het verleden? Omdat hij een man was met een sterke loyaliteit, passie en moed. Simon had in de waarheid geloofd en Christus als zijn Heer omarmd.

Simon wordt soms genoemd in de vroege geschriften van de kerk. Maar eeuwen nadat de evangeliën waren geschreven, vertaalden Hiëronymus en anderen de titel van Simon verkeerd. Ze geloofden dat Matteüs en Marcus hem Simon de Kanaäniet of Simon de Kanaäniet noemden. Ze veronderstelden dat hij afkomstig was uit Kana, een stad in Galilea, of zelfs dat hij afstamde van een van de niet-joodse bevolkingsgroepen in de regio. Deze fout leidde tot het idee dat Simon aanwezig was op de bruiloft te Kana in Johannes 2, waar Jezus zijn eerste wonder verrichtte en water in wijn veranderde, en dat hij dezelfde persoon was als Jezus’ broer Simon (Matteüs 13:55). Sommige Bijbelvertalingen houden uit respect voor de traditie vast aan de fout van Hiëronymus en noemen Simon in Matteüs 10:3 en Marcus 3:18 “de Kanaäniet”. Hoewel de Bijbel ons niets meer vertelt over Simon de Zeloot, beweert een latere traditie dat hij in Egypte predikte en zich daarna aansloot bij Jezus’ broer Judas.

Er zijn veel verslagen van de dood van Simon de Zeloot, maar de eerste sporen hiervan verschenen eeuwen na zijn dood. Net als bij veel van de apostelen is het moeilijk om precies te bepalen welke traditie (als die er al is) te vertrouwen is. In de vijfde eeuw schreef Mozes van Chorene dat Simon de Zeloot gemarteld werd in het Koninkrijk Iberië. De Gouden Legende zegt dat hij in 65 na Christus in Perzië werd gemarteld. Ethiopische Christenen geloven dat hij in Samaria werd gekruisigd. Een ander verhaal zegt dat hij in 61 na Christus in Brittannië werd gekruisigd. In de 16e eeuw beweerde Justus Lipsius dat hij in tweeën gezaagd was. Volgens de oosterse traditie stierf hij van ouderdom in Edessa.

Judas, zoon van Jakobus, komt voor als de elfde naam op de lijst van discipelen. Judas leefde in de vergetelheid als één van de Twaalf. Hij stelde Jezus een vraag in Johannes 14:22: Heer, waarom openbaart u zich alleen aan ons en niet aan de hele wereld? Judas leek te veel met deze vraag bezig te zijn. Christus antwoordde door te zeggen dat Hij Zichzelf zou openbaren aan iedereen die van Hem hield. De meeste vroege tradities zeggen dat Judas een paar jaar na Pinksteren het evangelie noordwaarts naar Edessa bracht. Daar genas hij de koning van Edessa, Abgar. Eusebius, de historicus, verklaarde dat de archieven van Edessa het bezoek van Judas en de genezing van Abgar bevatten (de documenten zijn nu vernietigd).

Het traditionele symbool van Judas is een knots en de overlevering zegt dat hij werd doodgeslagen voor zijn geloof. Op een dag zei Jezus tegen hen: Heb ik jullie niet gekozen, de twaalf, en toch is een van jullie een duivel? Hij had het over Judas, omdat hij, één van de twaalf, hem zou verraden (Johannes 6:70-71). We weten niets over het verleden van Judas. Zijn ontmoeting met Jezus en zijn oproep door Jezus zijn niet vastgelegd in de Schrift. Hij kwam niet uit Galilea, dus daar weten we niet veel van. Hij werd duidelijk een discipel en bleef drie jaar bij Jezus. Hij gaf Christus drie jaar van zijn leven, maar hij gaf hem zeker niet zijn hart, en Jezus wist dat. Judas verraadde Jezus voor dertig zilverlingen (Matteüs 26:15). Judas is een waarschuwing voor het kwade potentieel van geestelijke zorgeloosheid, gemiste kansen, zondige begeerten en hardheid van hart.

DE 12 APOSTELEN EN DE MISSIE DIE HUN WAS TOEVERTROUWD

Vandaag de dag is het niet altijd gemakkelijk om een volgeling van Christus te zijn. Het is waar dat we in een wereld leven waarin iedereen vrij is om zijn geloof te beleven. Maar christen zijn kan soms leiden tot onplezierige situaties. Het christelijk geloof is een van de meest beleden godsdiensten ter wereld. Maar dat betekent niet dat praktiserende christenen geen problemen hebben.

Vandaag de dag is het moeilijker dan ooit om de wereld te evangeliseren. Iedereen kan de godsdienst belijden die bij hem past en niemand heeft het recht om hem daartoe te dwingen of hem te weigeren. Dit betekent dat het christendom nu op gelijke voet staat met andere religies. In islamitische landen is het bijvoorbeeld verboden om het evangelie te verkondigen.

De 12 discipelen van Christus werden tijdens hun leven ook met dit soort problemen geconfronteerd. Maar hun taken waren erg zwaar, want ze hadden niet zulke snelle transportmiddelen als wij, laat staan de communicatiemiddelen die we vandaag de dag hebben. Maar ook al was hun werkterrein beperkt, ze deden hun uiterste best. Hun inspanningen wierpen vruchten af, want veel landen konden profiteren van hun goede woord. Hun opvolgers zetten het werk voort en zelfs vandaag de dag blijven christenen het woord van God verkondigen aan degenen die het willen horen. De katholieke kerk heeft de 12 discipelen van Christus verheven tot heiligen, een titel die volledig verdiend is als we kijken naar hun prestaties.