KATHOLIEKE KERK: GESCHIEDENIS EN OORSPRONG VAN HET KATHOLICISME

De katholieke kerk is een van de populairste kerken ter wereld. Wil je meer weten over de geschiedenis van deze kerk?

Om je nieuwsgierigheid te bevredigen, hebben we grondig onderzoek gedaan naar de katholieke kerk. Dit is wat we in een notendop kunnen zeggen:

De katholieke kerk wordt beschouwd als de grootste en best georganiseerde religieuze denominatie. Ze is aanwezig in verschillende landen en wordt geleid door de paus. De paus woont in het Vaticaan en wordt vervangen bij overlijden of ernstige ziekte.

In dit artikel ontdek je:

• De oorsprong van de katholieke kerk ;
• De kenmerken van de katholieke kerk;
• De kerstening van heidense overtuigingen.

Voordat je verder leest, zijn hier enkele artikelen over de katholieke religie die je misschien interesseren:

• 7 essentiële punten voor christelijk gebed
• Het verschil tussen de katholieke en protestantse godsdiensten
• Het schisma van 1054: oorzaken van de scheiding tussen Oost en West
• Het verschil tussen de katholieke en orthodoxe godsdiensten

Zonder verder oponthoud, laten we beginnen!

DEFINITIE EN OORSPRONG VAN DE KATHOLIEKE KERK

De katholieke kerk of het katholicisme verwijst sinds het begin van de tweede eeuw naar de “universele kerk”. In 313 vestigde Constantijn de Grote het christendom als wettige godsdienst in het Romeinse Rijk. De term werd voor het eerst gebruikt in de brieven van Ignatius van Antiochië, die volgens Johannes Chrysostom door Petrus zelf werd gewijd.

In feite komt het Spaanse woord “katholicisme” van het Latijnse “catholicismus” en het Griekse “katholikós”, wat “universeel” betekent. Dat gezegd hebbende, na de Protestantse Reformatie werd het attribuut katholiek (of katholicisme) voornamelijk gebruikt om de Kerk van Rome te onderscheiden van andere christelijke denominaties, zoals de protestanten, de orthodoxen, enz.

Vandaag de dag is de katholieke kerk de grootste en meest georganiseerde van de christelijke denominaties, met meer dan een miljard volgelingen. Zij verkondigt dat zij de kerk is waarvoor Jezus stierf. Het is de kerk die werd opgericht en gebouwd door de apostelen. Lees meer over haar geschiedenis en dogma’s in dit artikel.

GESCHIEDENIS VAN DE KATHOLIEKE KERK

De eerste 280 jaar van de christelijke geschiedenis was het christendom verboden door het Romeinse Rijk en werden christenen vreselijk vervolgd. Dit alles veranderde na de “bekering” van de Romeinse keizer Constantijn de Grote. Constantijn de Grote “legaliseerde” het christendom met het Edict van Milaan in 313 na Christus. Vervolgens riep hij in 325 na Christus het Concilie van Nicea bijeen in een poging het christendom te verenigen. De keizer zag het christendom als een religie die het Romeinse Rijk, dat op dat moment verdeeld begon te raken, kon verenigen.

Hoewel dit een positieve verandering voor de Christelijke kerk leek, waren de resultaten dat allesbehalve. Constantijn weigerde het christelijke geloof volledig te omarmen en behield veel van zijn heidense overtuigingen en praktijken. De christelijke kerk die Constantijn promootte was een mengeling van authentiek christendom en Romeins heidendom.

Constantijn realiseerde zich uiteindelijk dat, omdat het Romeinse Rijk zo uitgestrekt, groot en kleurrijk was, niet iedereen het met hem eens zou zijn. Niet iedereen zou bereid zijn zijn religieuze overtuigingen op te geven en het christendom te omarmen. Daarom stond Constantijn de “kerstening” van heidense overtuigingen toe en moedigde deze zelfs aan. Zo kregen totaal heidense en totaal ongeschreven overtuigingen nieuwe “christelijke” identiteiten.

DE KENMERKEN VAN DE KATHOLIEKE KERK

De Katholieke Kerk erkent het bestaan van de Heilige Drie-eenheid: erkenning van de oorsprong van de Heilige Geest, niet alleen van God de Vader, maar ook van God de Zoon. Haar andere dogmatische kenmerken zijn : Het bestaan van het vagevuur en de erkenning van de dogma’s op aanwijzing van de paus.

De culturele en canonieke verschillen tussen het katholicisme en de orthodoxe kerk zijn het celibaat van de geestelijken en de unieke ontwikkeling van de Mariaverering. Het Vaticaan is het wereldcentrum van de katholieke kerk. Hier woont de paus, samen met zijn medewerkers die verantwoordelijk zijn voor de verschillende functies van de kerk.

De katholieke kerk moet haar structuur, gebaseerd op traditie en de centrale positie van de paus, aanpassen aan het moderne religieuze pluralisme. Paus Franciscus is de 264e paus van de Kerk sinds Sint Pieter.

DE SACRAMENTEN VAN DE KATHOLIEKE KERK.

Volgens de traditie van de katholieke kerk markeren de sacramenten vanaf de kindertijd tot aan de dood de belangrijkste fasen van de christelijke eredienst. Rooms-katholieken en oosters-orthodoxen, evenals veel protestantse bisschoppen, ontvangen de zeven sacramenten.

Een sacrament, zei de heilige Augustinus, is “de zichtbare vorm van een onzichtbare genade”. Met het woord “genade” bedoelde Sint Augustinus Gods expansieve mededogen, en met “zichtbare vorm”.

BAPTISM.

Het doopsel is altijd beschouwd als het sacrament van initiatie in de Christelijke Kerk. Het vertegenwoordigt een individuele daad van geloof en inprenting als een volgeling van Christus, terwijl het de erfzonde (afkomstig van de zonde van Adam) afwast. Het wordt erkend door alle kerken die de sacramenten aanvaarden.

Volgens de conclusies van de bisschoppelijke doopdienst wordt iemand die met water en de Heilige Geest wordt gedoopt, opgenomen in de heilige kerk van Christus. Hij of zij is een actief lid geworden, zodat hij of zij vergeving van zonden kan ontvangen door geestelijke wedergeboorte. Soms wordt de gedoopte besprenkeld met een paar druppels water, soms wordt er water over hem of haar uitgegoten en soms wordt hij of zij volledig ondergedompeld.

Hoewel de meeste kerken zuigelingen bij de geboorte dopen, wachten baptisten en andere sektes tot de adolescentie of volwassenheid. Bij alle vormen van dopen worden water en het kruisteken gebruikt. En allemaal hebben ze een diepgaand spiritueel effect op de dopelingen.

BEVESTIGING.

Het vormsel voltooit het werk van het doopsel en stelt de persoon (meestal tussen 7 en 14 jaar) in staat om grotere spirituele verantwoordelijkheden op zich te nemen. In de katholieke kerk, net als in de episcopale kerk, is het meestal de bisschop die bevestigt. Omdat de oorsprong van het vormsel geacht wordt van de apostelen te komen en niet van God, erkennen protestanten het vormsel niet als sacrament.

Episcopalen daarentegen erkennen het als een “klein” sacrament. Lutheranen daarentegen gebruiken het als een rite die kinderen herinnert aan de belofte van het doopsel en hen voorbereidt op de communie, en niet als een sacrament.

DE ECHARIST.

De Eucharistie is de viering van het Laatste Avondmaal, het keerpunt in Jezus’ leven. Het is het grootste van de sacramenten, waar alle andere omheen draaien. Het herdenkt zijn offer voor de mensheid. Alle bijbelse verslagen over het Laatste Avondmaal laten duidelijk zien dat het avondmaal voorafgaand aan de kruisiging van Christus een bron van spirituele kracht moest worden.

In de communie stelt het brood of de hostie van de toegewijde het lichaam van Christus voor. De wijn stelt het bloed van Christus voor. Sommige groepen, vooral in de oosters-orthodoxe kerken, drinken een combinatie van brood en wijn.

Het is de moeite waard om te vermelden dat de Oosters-orthodoxen een uniek gebruik hebben: ze bevestigen kinderen en geven hen katholiek, of ze nu Romeins of Orthodox zijn. Zij noemen het sacrament van de communie “Heilige Eucharistie” en geloven dat wanneer brood en wijn door een priester worden gewijd, zij het lichaam en bloed van Christus worden. De meeste protestanten geloven dat het lichaam en bloed alleen geestelijk worden vertegenwoordigd. Sommigen beschouwen de communie als een eenvoudige daad van herinnering.

HUWELIJK.

Katholieken en de Oosters-orthodoxe kerk zien het huwelijk als een sacrament. Zij ondersteunen hun geloof door de aanwezigheid van Jezus Christus op de bruiloft in Kana in Galilea, waar Hij Zijn eerste wonder verrichtte. Protestanten ontkennen het belang van het huwelijk niet, maar classificeren het als een ceremonie of rite van minder belang dan het sacrament.

Door de verbintenis tussen een man en een vrouw in te wijden, heiligt het huwelijk de menselijke liefde en de voortplanting en opvoeding van kinderen. De kerken hebben zich altijd betrokken gevoeld bij het onderwijs, zowel seculier als religieus. Velen van hen, vooral de katholieke kerk, zorgen hiervoor door hun eigen, goed georganiseerde onderwijssystemen te onderhouden.

De Roomse en Orthodoxe kerken zijn streng over echtscheiding. De Roomse kerk verbiedt het en staat de scheiding van man en vrouw alleen toe om extreme redenen. Een huwelijk kan ongeldig worden verklaard door nietigverklaring, door het van meet af aan onbestaande te verklaren.

STRAF.

Door dit sacrament belijdt de christen zijn zonden en krijgt hij er volledige vergeving voor. Dit kan gedaan worden voor specifieke zonden, zoals katholieken die biechten bij een priester. Boetedoening komt deels voort uit het genezend vermogen van Christus. Hij verrichtte zijn wonderen niet alleen om de lijdenden te verlichten, maar ook om zijn missie op aarde te tonen: de mensheid bevrijden van de zonde.

Boete doen houdt twee noodzakelijke handelingen in: biechten, gepaard met berouw of berouw, en absolutie. Protestanten leggen de nadruk op berouw. Katholieken daarentegen beschouwen absolutie als even belangrijk.

DE EXTREME HYPOTHESE.

Voor rooms-katholieken wordt zalving alleen toegediend als er levensgevaar is. Dit is precies waarom het de laatste sacramenten wordt genoemd. Het voltooit het werk van boetedoening en doordrenkt de ziel met goddelijke genade tijdens haar laatste perioden.

In de Oosters-orthodoxe kerken kan de zalving zo vaak worden toegediend als nodig is. Het wordt zowel gebruikt om te genezen als om mensen thuis te kalmeren.

Voor rooms-katholieken heeft extreme zalving vier resultaten: kwijtschelding (vergeving) van de schuld van alle zonden die de persoon heeft begaan. Vergeving van alle overblijfselen van zonden uit het verleden. De versterking van de ziel door het wekken van vertrouwen in God; en het uiteindelijke herstel van de lichamelijke gezondheid.

DE ORDE VAN PRIESTERS.

Door het geven van geestelijke bemoediging is het vermogen om de sacramenten toe te dienen heilig. De katholieke, orthodoxe en anglicaanse kerken kennen deze bevoegdheid toe door het sacrament van de wijding. Dankzij dit vermogen “wijden” de hoogste prelaten predikanten of priesters. Met verwijzing naar Johannes 2:21 “Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zo zend Ik u”. De apostelen kozen op hun beurt anderen om te wijden en dit proces ging 2000 jaar door onder de naam Apostolische Successie.

In het Nieuwe Testament kozen de profeten en leraren van de kerk in Antiochië met handoplegging Paulus en Barnabas voor zendingswerk. Zelfs protestanten, die verklaren dat de Bijbel niet voorziet in enig sacrament van wijding, gebruiken handoplegging als een belangrijk middel om het ambt over te dragen. Op deze manier houden zij de kerk en het woord van God voor altijd in stand.

STRUCTUUR VAN DE KATHOLIEKE KERK

De katholieke kerk is georganiseerd op verschillende niveaus, met een onderscheid tussen het priesterschap en de leken. De hiërarchische orde van de geestelijkheid bestaat uit bisschoppen, priesters en diakens, met de paus aan de top. Deze heeft een ononderbroken duur tot de wederkomst van Christus.

Bovendien heeft de katholieke Kerk, als verlengstuk van het werk van Jezus Christus, leerbevoegdheid voor zover haar de zorg voor het ware geloof is toevertrouwd. Zij heeft het recht en de plicht om alle volkeren te onderwijzen, te heiligen met sacramentele macht. Dat wil zeggen, het verlenen van genade door de sacramenten van regering of jurisdictie, inclusief wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht.

DE KERSTENING VAN HEIDENSE OVERTUIGINGEN

Hier zijn een paar voorbeelden van de kerstening van heidense overtuigingen:

DE CULTUS VAN ISIS.

Een Egyptische religie gebaseerd op de moedergodin werd door het christendom overgenomen door Isis te vervangen door Maria. Veel van de titels die voor Isis werden gebruikt, zoals “Koningin van de Hemel”, “Moeder van God” en “Theotokos” (“Goddraagster”), werden aan Maria toegekend.

Maria heeft een zeer belangrijke rol gekregen in het katholieke christelijke geloof, die veel verder gaat dan wat aan haar wordt toegeschreven in de Heilige Bijbel. Dit is bedoeld om Isis-aanbidders aan te trekken tot een geloof dat ze anders niet zouden hebben aangenomen.

Veel tempels voor Isis zijn in feite omgebouwd tot tempels gewijd aan Maria. De eerste duidelijke tekenen van katholieke mariologie verschijnen in de geschriften van Origenes. Origenes leefde in Alexandrië, Egypte, dat het belangrijkste centrum was van de cultus van Isis.

MITHRAISME.

Een van de religies van het Romeinse Rijk tussen de eerste en vijfde eeuw na Christus was het Mithraïsme. Het was zeer wijdverspreid onder de Romeinen, vooral onder Romeinse soldaten. Het was waarschijnlijk de religie van verschillende Romeinse keizers. Hoewel het Mithraïsme nooit een ‘officiële status’ kreeg in het Romeinse Rijk, was het de facto de officiële religie tot Constantijn. Latere Romeinse keizers vervingen het Mithraïsme door het Christendom.

Een van de belangrijkste aspecten van het Mithraïsme was een offermaaltijd die bestond uit het eten van het vlees en drinken van het bloed van een stier. Mithras, de god van het Mithraïsme, was ‘aanwezig’ in het vlees en bloed van de stier. Dit voedsel werd gegeten om redding te schenken aan degenen die deelnamen aan het offermaal. De Mithras had ook zeven ‘sacramenten’, dus er zijn te veel overeenkomsten tussen het Mithraïsme en het rooms-katholicisme.

Constantijn en zijn opvolgers vonden een “christelijke” imitatie van het offermaal van het Mithraïsme in het concept van het Laatste Avondmaal of de Christelijke Communie. De Romanisering van het Laatste Avondmaal voltooide de overgang naar het offermaal van Jezus Christus. Het staat vandaag de dag bekend als de katholieke mis of eucharistie.

HENOTHEISME.

De meerderheid van de Romeinse keizers en burgers waren henotheïsten. Een henotheïst geloofde in het bestaan van vele goden, maar concentreerde zich voornamelijk op één bepaalde god, of beschouwde hem als oppermachtig over de andere goden. De Romeinse god Jupiter was bijvoorbeeld oppermachtig in het pantheon van Romeinse goden.

Romeinse zeelieden waren vaak vol lof over Neptunus, de god van de oceanen. Toen de katholieke kerk het Romeinse heidendom onderdrukte, verving ze het pantheon van goden simpelweg door de heiligen. Het pantheon van goden had een god van de liefde, een god van de vrede, een god van de oorlog, een god van de kracht en een god van de wijsheid, enzovoort.

Net als het pantheon heeft de katholieke kerk een heilige die “verantwoordelijk” is voor elk van deze dingen en vele andere categorieën. Omdat veel Romeinse steden een specifieke god hadden, zorgde de katholieke kerk ook voor “beschermheiligen” voor de steden.

BREID JE GELOOF UIT DOOR EEN HEILIG RELIGIEUS VOORWERP TE BEWAREN

Nu ken je de hele geschiedenis van de katholieke kerk.

Al met al kunnen we zeggen dat de katholieke kerk de grootste van de christelijke denominaties is, met meer dan een miljard volgelingen.

We hopen dat je hebt genoten van dit artikel geschreven door ons team. Nu willen we graag onze handgemaakte, laaggeprijsde katholieke sieraden met je delen. Deze heilige voorwerpen zijn ontworpen voor katholieke christenen om het geloof uit te breiden naar alle gelovigen van God.