VERHAAL VAN DE HEILIGE JOZEF DE TIMMERMAN

Wie is Sint Jozef? Wat weet je over deze christelijke heilige? Wat vertegenwoordigt hij voor de Kerk en de wereld?

Ons team heeft zich tot taak gesteld jou te helpen bij je zoektocht naar kennis. Hier is een korte samenvatting voor jou:

Jozef was een rechtvaardig man die God tot echtgenoot gaf van de Maagd Maria, de Moeder van God. Hij was de trouwe en voorzichtige dienaar aan wie God de Heilige Familie toevertrouwde. Sint Jozef waakte als een vader over Gods enige Zoon, onze Heer Jezus Christus, verwekt door de kracht van de Heilige Geest.

Aan het einde van dit artikel zul je :

• Weten wie Sint Jozef is in de Kerk;
• Zijn geschiedenis kennen en weten waar hij voor staat;
• Meer weten over de cultus van Sint Jozef en de plaatsen waar hij is verschenen.

Als je meer verhalen over christelijke heiligen wilt lezen, kun je hier een aantal artikelen op onze site vinden:

• Het verhaal van de patroonheilige van de geliefden
• Het verhaal van Pater Pio
• Het verhaal van de heilige Rita van Cascia
• Het verhaal van de heilige Antonius de Grote
• Het verhaal van de heilige Teresa
• Alles over het verhaal van de heilige Benedictus van Nursia

S INT JOSEPH, DE STILLE GELOVIGE

Het is niet eenvoudig om een portret te schilderen van een persoon die, hoe belangrijk ook, in het Nieuwe Testament verschijnt als een stille heilige. De evangeliën zeggen niets over Jozef van Nazareth, de man van Maria en vader van Jezus, die altijd zweeg. Maar andere mensen worden wel genoemd in het verhaal (Maria, de apostelen, Zacharia en Elizabeth, en zelfs Pilatus, Herodes en Anna).

Het lijkt erop dat de evangelisten opzettelijk over hem zwijgen. Het is een dichte, volle stilte, gehuld in contemplatie en mysterie. Want het leven van Jozef ontvouwt zich vóór “God vlees geworden” en vóór Maria, die zijn moeder wordt (vgl. Mt 1,20). In het leven tellen feiten, en des te meer als ze gekenmerkt worden door innerlijke stilte. En toch is Jozef geen secundaire figuur. Als Jezus een vader en een naam heeft in de Joodse samenleving, dan heeft hij die aan hem te danken.

HEILIGE JOSEPH EN DE CHRISTELIJKE TRADITIE

Jozef was een afstammeling van David. Maar ondanks zijn koninklijke afstamming leefde hij in zeer bescheiden omstandigheden. Hij werkte als timmerman (vgl. Mt 13,55: “Is dit niet de zoon van de timmerman?”). Jozef was een eenvoudige man, arm, stil, nederig en zachtmoedig, geduldig en sterk, vol goedheid, vroomheid en trouw aan de Wil van God. Het evangelie vertelt ons dat hij “rechtvaardig” was (Mt 1,19: “Jozef, haar man, was een rechtvaardig man”). Hij onderwierp zich aan de goddelijke wil. Maria werd de maagdelijke vrouw van Jozef. En Jozef aanvaardde ten volle de missie die God hem had toevertrouwd. De engel van de Heer verscheen aan hem in een droom en zei: “Jozef, zoon van David, wees niet bang om Maria, je vrouw, in huis te nemen. Het kind dat in haar geboren wordt, is van de Heilige Geest” (Mt 1,20).

Het huwelijk van Maria en Jozef was een zeer zuivere vereniging van twee maagden, voorbestemd om elkaar te beschermen en wier trouw juist bedoeld was om tussen hen de kuisheid te bewaren die hen verenigde. Maria en Jozef waren twee lelies van zuiverheid, twee maagdelijke zielen, wonderbaarlijk zuiver, verliefd op God, die samenleefden. Zij volgden de wil van God en gingen met verdubbelde ijver op weg naar de Heer. God vertrouwde Jozef niet alleen het kostbaarste toe van het hele universum, maar ook dat wat de prijs van alle mogelijke universa te boven gaat. Jezus, zijn Zoon, en Maria, zijn Moeder. Zoals de patriarch Jozef eens al het graan van Egypte in zijn handen had, zo heeft God aan het begin van de nieuwe tijd aan Jozef het beheer toevertrouwd van de aarde en de aarde.

God vertrouwde Jozef de bewaring van de geheimen van de verlossing toe. Jozef werd verheven tot eminente heiligheid. Wanneer God iemand voorbestemt voor een roeping, faalt hij nooit om de uitverkorene alle genaden te schenken die hij nodig heeft. Om de missie te volbrengen waarvoor hij is voorbestemd. En hoe moeilijker de taak, hoe overvloediger de mate van goddelijke gaven. Dit verklaart de hoogte van de perfectie waartoe Jozef werd verheven. Jozef vervulde naar de letter de woorden die Jezus op een dag zou uitspreken: “Weest volmaakt zoals uw hemelse Vader volmaakt is” (Mt 5,48).

JOSEPH IS DE MAN VAN GOD’S WIL

Geloof en gehoorzaamheid zijn deugden die heel helder schitterden in de ziel van Jozef, net als in die van Maria. Zijn geloof en gehoorzaamheid waren een bron van grote vreugde toen hij een kind van God was. Zijn geloof en gehoorzaamheid toen de engel hem vertelde dat hij niet bang hoefde te zijn om Maria, zijn vrouw, in huis te nemen (vgl. Mt.1,20-24). Toen de engel hem midden in de nacht wekte en hem zei onverwijld naar Egypte te vluchten (vgl. Mt. 2,13-15): “Nadat ze vertrokken waren, verscheen de engel van de Heer aan Jozef in een droom en zei: ‘Sta op, neem het kind en zijn moeder mee en vlucht naar Egypte; blijf daar totdat ik het je zeg. Want Herodes zal het kind zoeken om hem te vernietigen. Dus stond hij op, nam het kind en zijn moeder ’s nachts mee en vluchtte naar Egypte; en hij bleef daar tot de dood van Herodes, zodat dit profetische orakel van de Heer in vervulling zou gaan: “Uit Egypte heb ik mijn zoon geroepen”).

Later beval de engel hem opnieuw om naar Palestina terug te keren (Mt 2,19-21: “Toen Herodes was heengegaan, verscheen de engel van de Heer aan Jozef in een droom in Egypte en zei: ‘Sta op, neem het kind en zijn moeder mee en trek naar het land Israël; want zij die het leven van het kind zochten, zijn dood. “En hij stond op en nam het kind en zijn moeder met zich mee en ging het land Israël binnen.”) De heilige Jozef liet zich als een kind door God leiden, zonder morren. Jozef is een rechtvaardig en vrijgevig man, bereid om elk offer te brengen. Hij liet het advies van menselijke voorzichtigheid varen om Gods bevelen onmiddellijk op te volgen. Voor Jozef ging de dienst aan God voor en overheerste alles. Hij onderwierp zijn hele leven aan Gods welbehagen.

GESCHIEDENIS VAN DE CULTUS VAN DE HEILIGE JOSEPH

Volgens een oude traditie ontwikkelde de verering van Jozef zich al in de 5e eeuw. In bepaalde Egyptische kloosters, waar de apocriefe Geschiedenis van Jozef de Timmerman werd geschreven en waar zijn feestdag werd vastgesteld op 20 juli (deze dag staat nog steeds op de Koptische kalender). De cultus van deze heilige heeft zich ook verspreid rond het “huis van Jozef” sinds ten minste de 7e eeuw. In de vroege middeleeuwen werd er echter zelden tot Jozef gebeden. En zijn cultus bleef marginaal, zoals blijkt uit de schaarste van plaatsnamen die aan hem gerelateerd zijn (alleen gevonden in Canada, dat in het beste geval niet meer dan drie eeuwen teruggaat). Deze “oude man”, noch voorloper, noch apostel, noch martelaar, is van weinig belang voor de gelovigen en een bron van verlegenheid voor theologen: wat te doen met zijn netelige status als echtgenoot van de Maagd? Welk vaderschap moet worden toegekend aan degene die de Zoon van God heeft grootgebracht?

In de geschriften van de kerkvaders, de verhandelingen uit de Karolingische periode of de preken van Sint Bernardus, wordt hij nooit op zichzelf beschouwd. Hij komt alleen voor in verhandelingen over het huwelijk en de maagdelijkheid van Maria. Zijn feestdag, vastgesteld op 19 maart, verschijnt voor het eerst in 800 in een verkorte Gallicaanse martyrologie uit Rheinau. Hierin wordt hij Ioseph sponsus Mariæ (“Jozef echtgenoot van Maria”) genoemd. De keuze van deze datum zes dagen voor het feest van de Aankondiging is waarschijnlijk te wijten aan verwarring met de naam van een martelaar uit Antiochië met de naam Joseph. De viering van zijn feest bleef beperkt tot de grote benedictijnse abdijen. Jozef bleef “in de schaduw van de Maagd”: een noodzakelijke terugtrekking om de incarnatie van Christus te benadrukken, die plaatsvond via Maria en niet via hem. In de eeuwen die volgden werd hij niet alleen bekend als de echtgenoot van Maria, maar ook als haar vader, Nutritor Domini (“Voedster van de Heer”).

Vanaf de 13e eeuw kwam hij uit de schaduw tevoorschijn, in lijn met de grotere vermenselijking van Christus. Als gevolg daarvan kwamen er steeds meer afbeeldingen van de Geboorte. Deze vermeende en pleegvader, een model van toewijding aan Christus en de Maagd, sprak vooral de franciscanen aan (die de beschermers werden van het “huis van Jozef”). In 1399 nam het Algemene Kapittel van Assisi zijn feestdag aan op 19 maart), die debatteerden of hij de laatste van de patriarchen was of de eerste van de heiligen. De nederige timmerman werd een voorbeeld voor alle christenen. In de 15e eeuw, tijdens het Grote Schisma en de rivaliteit tussen Armagnacs en Bourgondiërs, werd er een ware promotiecampagne ten gunste van hem gelanceerd.

Gerson, een van de beroemdste theologen van die tijd, schreef tussen 1413 en 1418 uitgebreid over het huwelijk van Jozef en Maria. Hij prees zijn verantwoordelijke vaderschap en vergeleek hem met Johannes de Doper (zijn twee belangrijkste teksten zijn: De Beschouwingen over Sint Jozef tussen 1413 en 1414, en de preek Jacob autem genuit, uitgesproken in Konstanz op 8 september 1416). Aan het einde van de 15e eeuw stelde de Kerk een feestdag in ter ere van Jozef. Dit gaf aanleiding tot een ware volksdevotie die zijn hoogtepunt bereikte in de 19e eeuw. De promotie van Jozef aan het einde van de Middeleeuwen is vooral zichtbaar in de iconografie van de Geboorte, waarin zijn karakter meer autonoom wordt. Hij werd herkenbaar dankzij zijn specifieke attributen: hij was een oude man, die soms een nimbus droeg en heel vaak een staf vol bloemen en een veldfles vasthield.

DE CULTUS VAN SINT JOSEPH GROEIDE IN DE LOOP DER TIJD

1. In 1621 maakte paus Gregorius XV het feest van Sint Jozef op 19 maart tot een verplichte feestdag. In 1642 bevestigde paus Urbanus VIII de status van dit feest. In 1661, na de verschijning en het wonder bij de bron in Cotignac, erkende Mgr. Joseph Ondedei, bisschop van Fréjus, officieel de verschijningen van Sint Jozef en keurde hun verering goed. In hetzelfde jaar 1661 wijdde koning Lodewijk XIV van Frankrijk, die voor het eerst vader was geworden, Frankrijk aan Sint Jozef, hoofd van de Heilige Familie.
2. In 1678 gaf keizer Leopold I de zoon van zijn derde vrouw Éléonore de Neubourg de naam Jozef. Dit was een teken van dankbaarheid jegens de pleegvader van Christus. In 1741 gaf Maria Theresia van Oostenrijk, koningin van Bohemen en Hongarije, haar zoon ook de naam Jozef als erkenning van Maria’s echtgenoot. Op 8 december 1870 riep paus Pius IX Sint Jozef officieel uit tot patroonheilige van de universele kerk en maakte hij van 19 maart een plechtige feestdag. Hij stelde ook het Plechtfeest van Sint Jozef, patroonheilige van de universele kerk, in op de 3e zondag na Pasen. In 1889 liet Paus Leo XIII zien hoe Sint Jozef het model was voor vaders en werkers. Hij kende hem officieel de titel toe van “patroonheilige van vaders en arbeiders”. Een titel die de volksvroomheid hem al eeuwenlang toebedeelde.
3. In 1955 nam Paus Pius XII het principe van het Feest van de Arbeid over door de herdenking van Sint Jozef de Arbeider in te stellen. En door het elk jaar op 1 mei te houden. Sint Jozef is dus een van de heiligen die twee keer per jaar wordt gevierd (op 19 maart en 1 mei). Jozef is de figuur die het meest gevierd wordt op de frontons van de 67.000 openbare scholen in Frankrijk (volgens de telling van 2015). Niet minder dan 880 scholen en hogescholen zijn naar hem vernoemd, voor Jules Ferry (642). Notre-Dame (546), Jacques Prévert (472), Jean Moulin (434), Jean Jaurès (429), Jeanne d’Arc (423), Antoine de Saint-Exupéry (418), Sainte Marie (377), Victor Hugo (365), Louis Pasteur (361), Marie Curie (360), Pierre Curie (357) en Jean de la Fontaine (335)[42].

DE VIER PLAATSEN WAAR SINT JOSEPH VERSCHEEN

De katholieke kerk erkent officieel vier plaatsen waar de heilige Jozef is verschenen:

IN COTIGNAC IN DE VAR, IN SAINT-JOSEPH DU BESSILLON

Op 7 juni 1660 zou Jozef verschenen zijn aan Gaspard Ricard, een herder, waarbij hij een bron liet ontspringen die nu nog steeds stroomt. In Cotignac worden in de kerk Notre-Dame-de-Grâces ook de verschijningen van Notre-Dame de Grâces en de Heilige Familie vereerd.

IN KALISZ, POLEN

Rond 1670 verscheen de heilige Jozef aan een man die Stobienia heette en ernstig ziek was. De man liet een afbeelding van de Heilige Familie schilderen en schonk deze aan de collegiale kerk in Kalisz (zoals gevraagd door de verschijning). Kort daarna herstelde hij. Kalisz werd een groot heiligdom.

IN KLOP, HEILIGDOM VAN KLOP

Op 21 augustus 1879 zagen 15 mensen (van alle leeftijden) de Maagd Maria, Sint Jozef en Sint Johannes (de Evangelist) en Jezus op de zuidgevel van de stadskerk in Knock tijdens de Mariaverschijning in Knock.

OP FÁTIMA

13 oktober 1917: aan het einde van de Mariaverschijningen in Fátima verschijnt de heilige Jozef (met het kindje Jezus in zijn armen) aan de zieners van Fátima en aan enkele getuigen van het Zonnewonder).

VERSCHILLENDE GEBEDSPLAATSEN TER ERE VAN JOSEPH

Sint Jozef wordt in het bijzonder vereerd

• In de kapel van Sint-Jozef in Beauvais, gebouwd in 1861, zetelt de aartsbroederschap van Sint-Jozef; opgericht in 1859 door bisschop Joseph-Armand Claverie, werd ze als aartsbroederschap opgericht door een brief van paus Pius IX op 23 september 1861; haar belang is wereldwijd dankzij haar bulletin[50].
• In Cós (of Coz), Portugal, waar Sint Jozef verscheen aan de nonnen van de cisterciënzer abdij van Santa Maria in 1661, toen zij hun klooster aan het herbouwen waren; het jaar daarop werd de Broederschap van de Slaven van Sint Jozef opgericht ((pt) Irmandade dos Escravos de São José), waaraan paus Alexander VII verschillende aflaten verleende.
• In Brussel werd in 1842-1849 in de Leopoldwijk de Sint-Jozefkerk gebouwd, een parel in de kroon van het historisch erfgoed van Brussel. Het werd gebouwd na de uitbreiding van de stad en dankzij de politieke wil van Koning Leopold I. Het was gewijd aan Sint-Jozef. Het was gewijd aan Sint Jozef. Op verzoek van koning Karel II van Spanje riep paus Innocentius XI Sint-Jozef uit tot patroonheilige en beschermer van België in de bul Eximia Pietas van 19 april 1679, ruim voor de onafhankelijkheid van het land in 1830.
• In Fakarava in Frans Polynesië. De Sint-Jozef van Fakarava is een afbeelding van Sint-Jozef ondergedompeld in de buurt van de noordelijke pas van het atol Fakarava. Dit beeldje, dat met zijn gezicht naar de oceaan staat gericht op een van de mooiste duiklocaties ter wereld, is opgedragen aan al diegenen die een vader, een kind of, meer in het algemeen, een familielid hebben verloren tijdens het duiken.

SINT JOSEPH DE BESCHERMER VAN DE FAMILIE

Jozef is de beschermheilige van families, vaders, ambachtslieden, arbeiders, reizigers en ballingen, doodgravers en stervenden. De cultus van Jozef als beschermheilige van de stervenden en van de “Goede Dood” komt voort uit de traditie. Jozef zou een zachte dood gestorven zijn, bijgestaan door Jezus en Maria. Deze cultus ontstond in Italië en verspreidde zich naar Frankrijk vanaf de jaren 1640, waar hij de patroonheilige van materiële zaken werd. Katholieken vertrouwden hun serieuze materiële zaken aan zijn gebeden toe.

Op zoek naar een baan, huisvesting, enzovoort? Bovendien vragen veel katholieken om zijn voorspraak omdat hij een rechtvaardig man was. Om hun roeping te bepalen, de juiste man of vrouw te vinden, enz. Hij is ook in meer of mindere mate de beschermer en patroonheilige van vele steden, regio’s en landen. Deze omvatten België, China, Canada, Vietnam, de Verenigde Staten, Rusland, Oostenrijk, het Kroatische volk, Zuid-Korea, Mexico en Peru.

Johannes Paulus II beschouwde Sint Jozef als het model van een getuige van het Koninkrijk van God. Hij noemde hem “minister salutis” in zijn apostolische exhortatie Redemptoris Custos: “de dienaar van het heil”. Daarom maakte hij hem tot patroonheilige van het derde millennium. En patroonheilige van de nieuwe evangelisatie. Hij is ook een model voor priesters, aan wie God de eucharistische aanwezigheid van Jezus heeft toevertrouwd. En die van de Heilige Geest in de harten van de gelovigen.

HEILIGE JOSEPH: BESCHERMER VAN HET MYSTIEKE LICHAAM VAN CHRISTUS!

Paus Pius IX plaatste de universele Kerk onder de bescherming van Sint Jozef (Lees het gebed van Pius IX tot Sint Jozef). “Jozef was de voogd, de econoom, de opvoeder, het Hoofd van de Familie waarin de Zoon van God op aarde wilde leven. In één woord, hij was Jezus’ beschermer. En de Kerk heeft in haar wijsheid geconcludeerd: als hij de beschermer was van het lichaam, van het fysieke en historische leven van Christus, dan zal Jozef in de hemel zeker de beschermer zijn van het Mystieke Lichaam van Christus, dat wil zeggen, van de Kerk” (Paulus VI).