DE WIJZEN: WIE WAREN DE WIJZEN?

Weet jij iets over de Wijzen? Heb je je ooit verdiept in de oorsprong van de Wijzen? Wil je weten hoe de Wijzen zich in de loop der tijd hebben ontwikkeld?

Wij zijn geïnteresseerd in de Drie Wijzen. We kunnen je alles geven wat je nodig hebt over dit onderwerp. In een notendop:

Traditioneel zijn de Drie Wijzen de bezoekers die voorkomen in een aflevering van het Evangelie volgens Matteüs. Nadat ze hadden gehoord van de geboorte van Jezus, gingen ze naar Bethlehem om hem eer te bewijzen en geschenken te brengen.

Na het lezen van dit document kun je:

• Zeggen wie de Wijzen waren;
• Waar ze vandaan kwamen;
• Het verhaal van de Wijzen kennen.

Als je meer wilt weten over het verhaal van Jezus’ geboorte, dan zijn hier enkele artikelen die je misschien interesseren:

• Is Jezus in Bethlehem geboren?
• Alles over de aartsengel Gabriël, de goddelijke boodschap
• De oorsprong van Kerstmis
• Gebeden voor Kerstmis
• Gebeden voor de 3 Wijzen

Genoeg verspilde tijd, laten we nu beginnen met het artikel!

WIE WAREN DE DRIE WIJZEN?

Kom alles te weten over deze drie mensen die zo belangrijk zijn voor de christelijke traditie (en niet alleen)

Gaspard, Melchior en Balthazar. We kennen ze als de drie Wijzen die een lange reis maakten vanuit het verre oosten, de ster van de komeet volgend, om hun geschenken naar het kindje Jezus te brengen. Maar wie waren deze Wijzen?

Het is nodig om de situatie van deze drie illustere heren, dragers van geschenken van goud, wierook en mirre, een beetje te verduidelijken,

wierook en mirre, in die kleine stal in de stad Bethlehem.

HOEVEEL WIJZEN ZIJN ER? DRIE, VIER…

Allereerst, weten we echt zeker dat het er drie waren? Volgens Francesca Fabris in Famiglia Cristiana wordt het aantal Wijzen uitsluitend geassocieerd met het aantal geschenken dat ze meebrengen. Het getal drie is dus niet willekeurig: in de evangeliën wordt veelvuldig naar drie verwezen, net als naar de Heilige Drie-eenheid (Vader, Zoon en Heilige Geest). De legende vertelt dat, samen met Gaspard, Melchior en Balthasar, een vierde tovenaar op reis ging.

Er zijn verschillende versies van het verhaal, maar de bekendste vertelt ons dat toen ze op weg gingen op hun kamelen, de vierde tovenaar besloot om het kindje Jezus een parelsnoer te brengen. Op weg naar Israël ontmoette hij echter verschillende mensen in nood, aan wie hij besloot een parel te geven om hen te helpen de armoede te bestrijden. Zijn vrijgevigheid kostte hem echter zijn hele gift: halverwege zijn reis realiseerde de vierde tovenaar zich dat zijn parels op waren en – om de schande te vermijden dat hij zich met lege handen aan het door de komeet aangewezen kind zou presenteren – besloot de man met tegenzin zijn reis te onderbreken.

Volgens Francesca Fabris had de vierde tovenaar echter een droom waarin hij het kindje Jezus zag die hem bedankte voor het geven van de parels. De betekenis van deze legende is dat elke keer dat je een gebaar van vrijgevigheid maakt naar mensen in nood, je hen bedankt.

DE OORSPRONG VAN DE WIJZEN

De figuur van de Drie Wijzen is omgeven door vele verhalen en legenden omdat er in werkelijkheid heel weinig over hen bekend is.

Sommigen zeggen dat ze rijke mannen van de wetenschap waren, zo machtig als een koning. Hun oorsprong wordt alleen aangegeven in het Evangelie van Matteüs, waarin een algemene “Oriënt” staat. Een aanduiding die te onnauwkeurig is, zozeer zelfs dat de traditie heeft geprobeerd de zaken te verduidelijken door hen namen te geven die typerend zijn voor oosterse landen.

Laten we een voorbeeld nemen uit Italië: als een kind Ambrogio heet, denken we waarschijnlijk dat hij in Milaan geboren is; als hij Salvatore heet, denken we dat hij uit Palermo komt. Op dezelfde manier heeft de traditie de Wijzen de namen Gaspard, Melchior en Balthazar gegeven. Gaspard is afgeleid van het Griekse Galgalath, wat “heer van Sheba” betekent, een legendarisch koninkrijk in het zuiden van het Arabisch schiereiland, in Jemen, en Melchior is de Italiaanse versie van de naam Melech, die in de oude Semitische cultuur de titel “koning” aangaf. Melech zou dus uit een familie kunnen komen die Arabisch, Hebreeuws of Kanaänitisch-Phoenicisch sprak. Tenslotte Balthazar, van Balthazar, de naam van de mythische koning van Babylon.

DE ANDERE NAMEN VAN DE WIJZEN

Er zijn vele interpretaties van de namen van de Wijzen. Sommige onderzoekers die dieper graven in de etymologie van hun namen, in plaats van hypotheses te formuleren over hun oorsprong, stellen een andere vertaling voor, zodat elke naam een soort wens voor het kindje Jezus zou aanduiden.

Deze interpretatie komt voort uit de betekenis van de namen in de oude Perzische taal. Gaspard zou namelijk “eerbiedwaardige meester” betekenen, Melchior daarentegen “Mijn koning is licht”, terwijl Balthazar zou voortkomen uit een soort aanroeping: “Bel, bescherm de koning”. Een gebed waarin wordt verwezen naar de Assyrische godheid Bel.

MAAR WAREN HET ECHTE NAMEN?

Blijkbaar veranderden deze illustere heren van het Oosten hun namen volgens de referentietraditie. In Syrië bijvoorbeeld zijn de namen waarmee de Wijzen worden geïdentificeerd niet Gaspar, Melchior en Balthazar, maar Larvandad, Hormisdas en Gushnasaph.

WAT JE MOET WETEN OVER GASPARD, MELCHIOR EN BALTHAZAR

De term “Magiërs”, enkelvoud van “Wijzen”, is een titel die gebruikt wordt om de rol van de wijze aan te duiden. Deskundigen geloven dat wetenschappers, de hoeders van astronomische kennis, vaak Magiërs werden genoemd. De bevestiging komt uit het Evangelie van Matteüs, waarin ze worden beschreven als wijzen die de tekenen van de hemel konden lezen. Het is geen toeval dat de reden van hun reis is om het kind dat wordt aangeduid door de komeetster te bezoeken met geschenken; de aanwezigheid van deze Wijzen in het evangelieverslag is heel kort, dus alles aan hun figuur heeft een symbolische waarde, een les voor de lezers.

In tegenstelling tot koning Herodes en alle machtige mensen van die tijd, erkenden de Wijzen de grootsheid van het feit dat een ster aan de hemel alleen beweegt om de geboorte van een kind aan te geven. Een voorrecht een koning waardig! In het licht hiervan besloten de Wijzen de lange reis te ondernemen, gesterkt door hun observatievermogen en intelligentie, in het besef dat ze op het punt stonden iets te ontmoeten dat hun verbeelding te boven ging. Daarom nemen ze niets voor lief: ze zoeken het kind van de komeet op rijke en weelderige plaatsen, maar ook op de nederigste waar niemand aan denkt.

Zij waren het, vreemdelingen in een vreemd land, die het kindje Jezus herkenden en verwelkomden als koning van de Joden, in tegenstelling tot koning Herodes, die zijn eigen koninkrijk op zijn duimpje kende.

WIE BESLOOT DAT ZIJ DRIE WIJZEN WAREN?

De derde-eeuwse schrijver en theoloog Origenes, een belangrijk christelijk theoloog, kreeg de verantwoordelijkheid om voor te stellen dat er drie wijzen moesten zijn in verband met de geschenken die Jezus bij zijn geboorte kreeg: goud, wierook en mirre.

Vanaf het begin van de tweede eeuw werden ze alleen voorgesteld als Perzische edelen, zoals te zien is op de schilderijen in de catacomben van de heilige Priscilla. Daarna, vanaf de 8e eeuw, werden ze als koningen afgebeeld in de kunst.

In dezelfde eeuw kregen de Wijzen de namen Bithisarea, Melchior en Gathaspa, totdat ze de huidige Balthasar, Melchior en Gaspard werden. Zelfs in de Middeleeuwen werden ze als heiligen vereerd. Zoals je kunt zien, zijn hun figuren in de loop der tijd veranderd om zich aan te passen aan de overtuigingen, behoeften en gewoonten van elke historische periode. Tegenwoordig maken ze deel uit van de populaire cultuur en worden ze beschouwd als sympathieke personages die illusie brengen in elk huis waar een kind klaarstaat om een cadeau te ontvangen om het jaar met geluk te beginnen.

GESCHIEDENIS VAN DE WIJZEN

De eerste mensen die de pasgeboren Jezus ontmoetten waren herders. Toen kwamen de Wijzen. “Wijzen kwamen uit het Oosten naar Jeruzalem en vroegen waar de Koning van de Joden geboren was”. De Schriften vermelden alleen “sommige” Wijzen, maar ze vertellen ons niet dat ze met z’n drieën waren, dat wil zeggen evenveel als de genoemde geschenken (goud, wierook en mirre), en nog minder dat hun namen Gaspard, Balthazar en Melchior waren.

Om de namen van de Wijzen te vinden, moeten we ons wenden tot het Evangelie van de Armeense Kinderjaren, dat apocrief en daarom ketters is: “De Wijzen waren drie broers: de eerste, Melkon, regeerde over de Perzen, de tweede, Balthasar, regeerde over de Indiërs en de derde, Gaspard, bezat het land van de Arabieren. Op Gods bevel verenigd, kwamen zij aan op het moment dat de maagd moeder werd”. Het is interessant om op te merken dat archeologen in 1985 in enkele Koptische kloosters in de woestijn van Egypte cellen hebben gevonden met 7e-eeuwse graffiti, met inscripties met namen die erg lijken op de namen die door de traditie aan ons zijn overgeleverd.

De drie koningen waren priesters, wijzen en astrologen. En Paus Ratzinger is het daarmee eens: “Ze behoorden tot de Perzische priesterkaste, misschien waren het astronomen. Het waren wijze mannen die uit het Oosten kwamen”. Ze kwamen dus uit Perzië en we denken dat ze “Zoroastriërs” waren.

In het “Arabische Kindekevangelie”, dat nog steeds apocrief en daarom ketters is, lezen we: “De Wijzen kwamen naar Jeruzalem, zoals Zarathustra had voorspeld, en brachten geschenken mee”. De essentiële basis van het dualisme van Zoroaster (630 v. Chr. – 750 n. Chr.) was het onderscheid tussen goed en kwaad, dat niet alleen de mens maar de hele wereld aangaat. Zoroaster pleitte voor de noodzaak om het kwaad voortdurend te bestrijden en voortdurend op zoek te gaan naar de waarheid. Sinds de eerste eeuwen van het christendom wordt erkend dat de aanwezigheid van de Wijzen een sterke positieve invloed had, gekoppeld aan de filosofie van het zoeken naar spiritueel licht en het verwerpen van de duisternis die zij volgden. Het waren priesters, met andere woorden, mannen van gebed.

Het wordt algemeen aangenomen dat deze raadselachtige figuren niets te maken hadden met het verhaal van Jezus en nog minder met de context ervan, die het Palestina van de eerste eeuw was. Maar dit is niet het geval. Als de Wijzen inderdaad uit Perzië kwamen, dan is het net zo zeker dat er een zeer nauwe band bestond tussen de twee culturen en religies: het Jodendom en het Zoroastrisme. Allereerst moeten we niet vergeten dat er in die tijd een grote Joodse gemeenschap in Perzië was (zoals nu nog steeds het geval is), als gevolg van de Babylonische diaspora, dat wil zeggen de deportaties van Joden naar Perzië, die begon in 597 voor Christus. En laten we niet vergeten dat de meest gesproken taal in Palestina, na deze en de terugkeer van een grote groep Joden in 396 voor Christus, Aramees was, een taal van Perzische oorsprong die door Jezus zelf werd gesproken.

DE WIJZEN VOLGDEN EEN STER:

“En zie, de ster, die de Wijzen hadden zien opgaan, ging voor hen uit, totdat hij

hij kwam en stond boven de plaats waar het kind was”. Chinese astronomische annalen melden, volgens deskundigen, de verschijning van een lichtgevend object in februari/maart van de 5e v. Chr. Het was ongeveer 70 dagen zichtbaar tussen de sterrenbeelden Aquila en Steenbok en kon daarom worden waargenomen vanuit Jeruzalem, richting het zuiden in de richting van Bethlehem.

Dat deze samenstand bekend was en met grote belangstelling werd gevolgd, blijkt uit de ontdekking door archeologen van twee belangrijke vondsten. De eerste is een Egyptische papyrus, nu in Berlijn, die de bewegingen van de planeten tussen 17 en 10 na Christus vastlegt. De andere is een kleitablet geschreven in spijkerschrift, gevonden in de stad Sippar, ten noorden van Babylon, dat een serie astronomische voorspellingen bevat voor het jaar 7 voor Christus.

Beide ontdekkingen vermelden de buitengewone conjunctie tussen Jupiter en Saturnus die dat jaar plaatsvond. Een gebeurtenis die slechts eens in de 805 jaar voorkomt.

Een andere kerststerrenplaat is die van de beroemde Poolse astronoom Kepler. Hij was getuige van de spectaculaire explosie van een supernova (samenstand tussen Jupiter en Saturnus in het sterrenbeeld Vissen) een paar dagen voor Kerstmis in 1603. Bij deze gelegenheid meldde de wetenschapper dat hetzelfde fenomeen zich ook had voorgedaan in 7 v. Chr. Hij zei dat deze gebeurtenis, die tot een maand kon duren, zeer zeldzaam was, omdat Jupiter en Saturnus het sterrenbeeld Vissen drie keer naderden, tot binnen een graad hoekafstand (twee keer de schijnbare grootte van de volle maan), respectievelijk op 29 mei, 29 september en 4 december van dat jaar. Met betrekking tot deze getuigenissen is het goed om te onthouden dat de meest waarschijnlijke geboortedatum die aan Jezus wordt toegeschreven tussen 4 en 7 voor Christus ligt, omdat Herodes, die leefde toen Jezus werd geboren, stierf in 4 voor Christus.

PAUS RATZINGER IS HET MET HET BOVENSTAANDE EENS:

“De grote conjunctie van Jupiter en Saturnus in het dierenriemteken Vissen in de jaren 7-6 voor Christus lijkt een vaststaand feit te zijn. De bepaling van de geboortedatum van Jezus gaat terug tot de monnik Dionysius de Kleine, die er in zijn berekeningen, die hem vaststelden op 1 v. Chr., duidelijk een paar jaar naast zat. De historische geboortedatum van Jezus is daarom een paar jaar eerder”. Maar de evangeliën gaan verder: “Toen de Wijzen de ster zagen, waren ze dolblij. Toen ze het huis binnengingen, zagen ze het kind met zijn moeder Maria, en zich neerbuigend aanbaden ze hem”. Er was een ster geboren, zoals we vandaag zouden zeggen: Jezus was geboren.

De eersten die van zijn geboorte getuigden – zoals we hebben gezien – waren de herders en de Wijzen, figuren die in die tijd geen rechtsbevoegdheid of betrouwbaarheid hadden. De Drie Koningen omdat ze geen Joden waren. De herders omdat zij in de Joodse cultuur als “onrein” werden beschouwd en daarom niet het recht hadden om als getuige voor een rechtbank te verschijnen.

Als gevolg daarvan had de getuigenis van de geboorte van Jezus door hen beiden geen waarde. Dit detail, dat door de evangelisten gerapporteerd wordt ten koste van de geloofwaardigheid van hun geschriften, zou juist daarom hun betrouwbaarheid bevestigen.

EVANGELISCHE REDEN.

Welke reden zouden de evangelisten eigenlijk hebben om zo’n beschamende omstandigheid te melden?

Tot slot is het interessant om ons te herinneren dat Marco Polo in zijn “Il Milione” verklaart dat hij rond 1270 de graven van de Wijzen bezocht in de stad Saba, ten zuiden van Teheran:

“In Perzië ligt de stad Saba, van waaruit de drie koningen vertrokken die God gingen aanbidden bij zijn geboorte. In deze stad zijn de drie Wijzen begraven op een prachtige begraafplaats, en ze zijn er nog steeds, heel, met baarden en haar: de ene heette Beltasar, de andere Gaspard, de derde Melquior. Sir Mark vroeg in deze stad verschillende keren naar deze derde koningen: niemand kon hem iets over hen vertellen, behalve dat het derde koningen waren die in de oudheid begraven waren.

Dus gingen de astrologen en wijzen uit het Oosten op weg, omdat ze er absoluut zeker van waren dat er op dat moment een koninklijke figuur in Israël geboren zou worden, en dat dit een nieuw tijdperk van menselijkheid en rechtvaardigheid zou inluiden, en dat dit een stellaire conjunctie zou zijn om hen de weg te wijzen: en zo was het, zozeer zelfs dat zelfs vandaag de dag de geschiedenis is verdeeld in voor en na hem, en de meest aangeklikte naam op het web de zijne is: Jezus.

DE WIJZEN EN HET DELEN VAN GESCHENKEN

Nu weet je alles wat je moet weten over de drie wijzen! Zij waren de eerste mensen die naar voren kwamen om de pasgeboren Jezus Christus te ontmoeten; toen ze voorbij kwamen brachten ze drie symbolische geschenken mee. Tegenwoordig maken ze deel uit van de populaire cultuur en worden ze gezien als personages die illusies brengen in elk huis waar een kind klaarstaat om een cadeautje te ontvangen om het jaar goed te beginnen.