DE DEFINITIE VAN EEN ZEGEN

Je hebt vast al iemand horen zeggen: “Dit is een zegen”! Maar ken je de betekenis van dit woord? Weet je wat het betekent in de liturgische woordenlijst?

We zijn hier vandaag om wat licht op dit onderwerp te werpen. We hebben wat onderzoek gedaan en interessante informatie gevonden. Om je een voorproefje te geven, volgt hier een kort antwoord:

Het woord “zegen” heeft vele definities. De overheersende definitie is echter religieus. Zegeningen worden heel vaak uitgevoerd en hebben betrekking op verschillende voorwerpen, mensen en structuren. Afhankelijk van de omstandigheden waarvoor ze worden gevraagd. Een rozenkrans kan gezegend worden, een nieuwe auto, een nieuwe baan, een nieuw huis, enz.

Om een volledig begrip te krijgen van wat een “zegening” is, nodigen we je uit om in dit blogartikel het volgende te ontdekken:

• Algemene informatie over het onderwerp;
• De zegen: tussen een magische rite en Gods versterking van genade ;
• De rijkdom van gelukzaligheid.

Laten we zonder verder oponthoud beginnen met het lezen van het artikel!

ALGEMENE INFORMATIE OVER DE ZEGEN

In 1948 werd de eerste steen van de kerk gewijd aan het Onbevlekt Hart van Maria, gebouwd met de hulp en bijdrage van alle inwoners van de regio, gezegend. Zegeningen op zegeningen. Ze worden vaak uitgevoerd door priesters en diakens. En ze hebben betrekking op verschillende voorwerpen, mensen en werkstructuren, afhankelijk van de omstandigheden waarvoor ze worden gevraagd. Er is de dame die toegewijd is aan de Maagd of aan de heilige Pater Pio die naar ons toekomt in de sacristie om haar rozenkrans te laten zegenen.

Er is een gezin dat net een nieuwe auto heeft gekocht. Nadat ze hem voor de parochiekerk hebben geparkeerd, roepen ze de priester om hem te zegenen. Er zijn mensen die een afspraak maken met de pastoor zodat hij voor de inwijdingsfestiviteiten “het lint op de deur kan doorknippen”. Ze zeggen een gebed op en sprenkelen wijwater over de meubels en de uitgestalde goederen. En wanneer de pastoor in de aanloop naar Pasen de gezinnen in zijn gebied bezoekt voor de zegeningen, wordt de deur geopend.

Ze laten hem binnen, luisteren naar hem als hij de zegenformule opzegt en begeleiden hem door de kamers van de flat. Ze wijzen op de meubels en planken met de verschillende voorwerpen waarop ze worden uitgenodigd wijwater te sprenkelen. Ondertussen brengt iemand in het huis de buurman op de hoogte van de aanwezigheid van de priester. Zodat ook hij de zegening van zijn huis kan ontvangen. Veel mensen zijn zich er terdege van bewust dat de priester, met de sproeier in de hand, in hun buurt zal zijn en organiseren hun dag. Ze richten hun dag zo in dat ze hun weg door het huis kunnen vinden, door de verschillende kamers op te ruimen. Of door hun favoriete voorwerpen voor te bereiden waarop ze van plan zijn dit sacerdotale gebaar uit te voeren.

DE 5 BELANGRIJKSTE DEFINITIES VAN EEN ZEGEN

• Zegen: Het is de gave van God vol genaden, voornamelijk bestaande uit gaven van de Heilige Geest, de gunst van Gods onveranderlijke barmhartigheid, aan een persoon die overloopt van liefde op alle gebieden van het leven.
• In christelijke religies is dit een ritueel waarbij iemand gezegend wordt met een kruis of het kruisteken. In de Bijbel betekent het een zegen wensen of toekennen vanwege de gaven, deugden of gunstige situatie die iemand heeft ontvangen. De bekendste zegeningen zijn die welke door Jezus werden aangekondigd.
• Zegen (Litouws: Plokščiai): Dit is een dorp in Litouwen gelegen in het Marijampole district van Šakiai County, de zetel van Plokščiai County. Het heeft ongeveer 400 inwoners. Tijdens de heerschappij van het Koninkrijk Polen was het de zetel van de gemeente.
• Zegen: Een wens om speciale goddelijke gunst te verkrijgen voor een individu, gemeenschap of ding door middel van passende woorden en bijbehorende heilige gebaren, een gebed over het ding of de persoon om hun leven te vereenvoudigen.
• Zegen: Dit is een steun, een gunst, een aanmoediging, een soort “hoera”, een uitdrukking van eenheid, solidariteit en harmonie tussen de zegenaar en de gezegende.

DE ZEGEN IN HET LITURGISCH LEXICON

Zegenen in het Latijn (benedictio, van benedicere) betekent: goed spreken over, goed wensen, om genade vragen. De term slotzegen verwijst naar de zegen die de celebrant geeft aan het einde van het christelijk sacrament (vóór de uitdeling). Na de woorden “Moge de Almachtige God u zegenen” maakt de bisschop drie kruistekens over de gelovigen. Terwijl hij de naam van elk van de drie goddelijke personen uitspreekt. De presbyter maakt slechts één kruisteken.

Tijdens plechtige missen die door de bisschop worden opgedragen, kan een apostolische zegen worden gegeven. Met een andere zegenformule en een antwoord van het volk (“Moge de naam van de Heer…” “Onze hulp…”). “Onze hulp…” Onze hulp is in de naam van de Heer…” etc.). Na de mis van de primaat geeft de neopresbyter (d.w.z. de pas gewijde priester) op zijn beurt de zegen van de primaat. Eerst spreekt hij de algemene zegenformule uit. Daarna legt hij zijn handen op het hoofd van elke deelnemer aan de liturgie.

Aan het einde van sommige diensten wordt de Zegen van het Heilig Sacrament gegeven. De gelovigen moeten dan het teken van het Heilige Kruis maken. In bredere zin zijn zegeningen ook: Een gebed van lof tot God, waarin hij wordt geprezen voor zijn gaven. Een gebed van smeekbede om Gods gunst, gunst en vrijgevigheid voor mensen, dingen en werken (menselijke initiatieven).

ANDERE PERCEPTIES VAN ZEGEN

In de verbeelding van gelovigen betekent zegen goddelijke gunst, die succes, geluk, vreugde, enz. brengt. Hij geloofde niet, zelfs niet voor zichzelf, dat zegeningen plotseling van alle kanten op hem neerregenden. Je hebt vast wel eens iemand horen zeggen: “Ik wens je geluk en zegen in je leven”.

Werk op zich is al een grote zegen. Gods zegen werd niet over de Hlaveneks uitgestort in de vorm van goud, maar in de vorm van kinderen. Het kruisteken dat met de hand over iemand wordt gemaakt, brengt volgens de ideeën van religieuze mensen geluk en tevredenheid.

Er wordt vaak gezegd niet te trouwen zonder de zegen van de ouders. Dit krijgt de betekenis van geluk, genade en overvloed die de ouders voor het huwelijk over je huwelijksleven zullen uitspreken.

DE ZEGEN: TUSSEN MAGISCH GEBRUIK EN DE VERSTERKING VAN GODS GENADE

Zegeningen worden heel vaak uitgevoerd en hebben betrekking op verschillende voorwerpen, mensen en structuren. Een rozenkrans kan gezegend worden, een nieuwe auto, een nieuwe baan, een nieuw huis, enzovoort. Toch kunnen we er niet zeker van zijn dat degenen die erom vragen en ze ontvangen zich bewust zijn van wat het is en wat het inhoudt.

Pastorale ervaring leert ons dat veel mensen, wanneer ze de priester om deze praktijk vragen, niet overtuigd zijn. Of zich bewust zijn van waar ze om vragen en van de werkelijke betekenis van de zegen, het doel ervan. En de houding die het van ons vraagt als we het eenmaal ontvangen hebben. Het belangrijkste is dat de priester niet weigert onze bezittingen te zegenen.

Wij geven hem het offer en hij zou niet moeten weigeren om ons te zegenen. Logischerwijs hoeft het niet te verbazen dat veel verzoeken om zegen om bijgelovige redenen worden gedaan. Als een magische rite om geluk te hebben.

SOORTEN ZEGENINGEN

De zegeningen waar we het meest bekend mee zijn, staan bekend als invocatieve zegeningen. Dit komt omdat ze altijd te maken hebben met het aanroepen van God over mensen, dingen, voorwerpen, plaatsen en structuren. Daarnaast zijn er de constitutieve zegeningen, beter bekend als wijdingen. Deze worden zo genoemd omdat ze de persoon op een speciale manier door God laten wijden. Vormende zegeningen zijn die van de wijding van maagden. Of religieuze professie door de beroemde geloften van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid.

De zegeningen die voor ons betoog het belangrijkst zijn, zijn dus de eerste. Dit zijn de invocatieve zegeningen, ook wel sacramenten genoemd. Volgens de Heilige Bijbel is de zegen op elk moment aanwezig en vormt het een moment van diepe verbondenheid tussen God en de mens en tussen de mens en God en elke andere persoon. Het werkwoord zegenen wordt uitgedrukt door het Hebreeuwse werkwoord baràk en het Griekse werkwoord euloghèo. In beide versies heeft het de fundamentele betekenis van het begiftigen met een reddende deugd of het erkennen van een reddende deugd.

GODS ZEGEN VOOR DE MENS

Je zou het als volgt kunnen vereenvoudigen: als het onderwerp van het werkwoord God is en de geadresseerde de mens (God zegent de mens). Het werkwoord neemt alle nuances van de gave aan. Wanneer God een persoon of een ding zegent, begiftigt hij het met een reddende deugd. Aan de andere kant, als het onderwerp van het werkwoord de mens is en de ontvanger God (de mens zegent God). Het werkwoord neemt alle nuances aan van dankzegging (maar ook van aanroeping tot God om te geven). Als het onderwerp van het werkwoord een persoon is en de geadresseerde een andere persoon (de mens zegent de mens), moeten we naar de context kijken.

Het kan geven betekenen (Isaac zegent Jakob met de gave van het eerstgeboorterecht). Maar het kan ook danken betekenen (Jakob zegent Farao). Hieruit volgt dat elke zegening bestaat uit Gods voorzienige en welwillende aandacht voor de mens. God houdt van de mens en helpt hem in alle omstandigheden, terwijl Hij zich inzet om zijn wil in alles en voor alles te doen. Alles op aarde en in de kosmische werkelijkheid beweegt ten gunste van de mens. En zijn enige functie is om alleen ten voordele van de mens te zijn. Bijgevolg is in Gods visie alles gezegend omdat het functioneel is voor de mens en niet op zichzelf.

Dit alles betekende echter geen geluk en voorspoed voor Adam. Want in plaats van trouw te zijn aan de vertrouwdheid van zijn schepper, gaf hij er de voorkeur aan om bezoedeld te worden door de beroemde zonde van de verboden vrucht. Door te zondigen weigerde hij Gods zegen en gemeenschap met schepselen. Als gevolg daarvan bevindt hij zich nu in situaties van tegenspoed, zowel met zichzelf als met anderen. Voor Adam droeg de goddelijke zegen op zichzelf dus geen heilzame vruchten, omdat hij er zelf voor had gekozen om die zegen af te wijzen door te zondigen.

DE ZEGEN VAN VANDAAG

De bovenstaande passage is relevant voor de zegeningen die we elke dag aan de priester vragen. En het stelt ons in staat om het thema van deze zegeningen te begrijpen volgens het volgende concept. Wanneer we om een zegen vragen:

• We hebben het geloof dat God van zijn hele schepping houdt en er voortdurend voor zorgt.
• Daarom danken we God voor elke gave van de schepping.
• We erkennen dat de mens altijd in het middelpunt van de schepping staat.
• Bij het zegenen van een specifiek voorwerp roept de priester God op om dat specifieke voorwerp met liefde te bekijken, omdat het nuttig zal zijn voor de mens en hij het op de juiste manier zal gebruiken;
• Hieruit volgt dat de mens bereid zal zijn om Gods wil uit te voeren met betrekking tot het object zelf, dat de mens bereid zal zijn om Gods wil te doen met betrekking tot het object zelf.

Dus als je een auto zegent, spreek je er geen magische formule over uit of volg je een traditioneel gebruik dat geen betekenis heeft. In plaats daarvan roep je de Heer op om met liefde naar de mensen te kijken die hem zullen gebruiken, om hen te beschermen op hun reizen en om hun metgezel op de weg te zijn. Zoals het zegeningsritueel zegt, zullen degenen die de auto zullen besturen vaardig en voorzichtig zijn, en God als hun constante metgezel beschouwen. Zonder deze voorrechten zal de zegening niet voldoende zijn om mogelijke gevaren en ongelukken te vermijden.

DE RIJKDOM VAN GELUKZALIGHEID

Gelukzaligheid wordt vaak geassocieerd met de meest oppervlakkige vormen van religie, zoals het reciteren van mysterieuze formules. Dit zijn praktijken die nergens op slaan en die des te langer voortduren bij gebrek aan geloof. Aan de andere kant heeft zelfs de christelijke traditie de meest betekenisloze bijbelse gebruiken bewaard. Door de belangrijkste in termen van genade en dankzegging te plaatsen. Vandaar het gebrek aan differentiatie in de terminologie van zegen, en zelfs in de realiteit zelf die deze termen beschrijven.

Dat gezegd hebbende, het laatste zichtbare gebaar van Christus op aarde, het teken dat hij zijn Kerk naliet en dat is vereeuwigd in de Byzantijnse christelijke kunst en in de architectuur van kathedralen, is juist zijn zegen (Lucas 24:50). De rijkdom van de bijbelse zegen gedetailleerd weergeven, is in feite het buitengewone karakter van Gods vrijgevigheid en het religieuze gevoel van menselijke verwondering dat deze vrijgevigheid teweegbrengt, in het volle licht zetten. De zegen is een geschenk dat betrekking heeft op het leven zelf en zijn mysterie; het is een geschenk dat wordt uitgedrukt in het woord en zijn mysterie.

Zegen betekent dus een geschenk dat scheppend en levengevend is, dat wil zeggen in het stadium waarin het nog niet bestaat. En het is dan geen gebed van smeking, of in het stadium waarin het al bestaat, en het zijn dan uitdrukkingen van dankbaarheid. Maar terwijl de smeekbede, die verbonden is met zegen, Gods vrijgevigheid van tevoren al prijst, impliceert dankzegging het zien van deze gave op het moment van haar manifestatie.

TREK GENADE NAAR JE TOE VIA ONZE ONLINE ARTIKELEN

Zoals je hebt begrepen, roepen we, wanneer we de muren van een huis zegenen, Gods bescherming in over die specifieke woning. Zodat de bewoners een leven van evangelische rechtschapenheid kunnen leiden en hun referentiepunt in God kunnen vinden.

Wanneer we een voorwerp van vroomheid of devotie zegenen (een kruisbeeld, een afbeelding, een rozenkrans), dan doen we dat om God te vragen ervoor te zorgen dat de eigenaar ervan een leven leidt van ware toewijding aan wat het voorstelt.