BESTAAN DE TEMPELIERS NOG?

De Orde van de Tempeliers is een religieus instituut dat zeven eeuwen geleden zou zijn verdwenen. Tot op de dag van vandaag blijven de Tempeliers mensen fascineren. Hun geschiedenis, zoals de meeste mensen die kennen, zit vol mythen en legenden. Daarom besloten we dit artikel te schrijven om de hele waarheid over de Tempeliers, ook bekend als de Arme Ridders van Christus en de Tempel van Salomo, te onthullen.

Als je vrienden of familie hebt die ook meer willen weten over de geschiedenis van de Tempeliers, voel je dan vrij om dit artikel met hen te delen! ⚔️ 🙏

Wat zeker is, is dat de Tempeliers dienaren van God waren. Hun rol was om de christenen van Jeruzalem te beschermen. Maar was deze beroemde en mysterieuze religieuze militaire orde echt ontbonden? Je vindt het antwoord hieronder. Dit artikel beantwoordt de volgende vragen:

• Wie waren de Tempeliers?
• Wat is de ware geschiedenis van de Tempeliers?
• Bestaan de Tempeliers vandaag de dag nog?

Als je meer wilt weten over de Tempeliers, dan zijn hier enkele artikelen die je misschien interesseren:

• De betekenis van het Tempelierskruis
• Waarom verdwenen de Tempeliers?

WIE ZIJN DE TEMPELIERS?

De Tempeliers, ook bekend als de Arme Ridders van Christus of de Ridders van de Tempel van Salomo, waren een christelijke religieuze en militaire orde. De orde in kwestie werd in 1118 opgericht in het Heilige Land, in Jeruzalem. Het was de taak van de Tempeliers om christenen te beschermen tegen aanvallen van moslimtroepen wanneer zij het graf van Jezus, onze Verlosser, bezochten. De Tempeliers waren tegelijkertijd soldaten en monniken.

De Tempelorde was volledig afhankelijk van de katholieke kerk, die altijd door de paus is geregeerd. Dit betekende dat de paus aan het hoofd van de orde stond, ook al nam hij natuurlijk niet fysiek deel aan de gevechten van de ridders. In die tijd had de Orde aanzienlijke inkomsten en kon het gemakkelijk zijn militaire activiteiten in het Midden-Oosten financieren. Veel christenen, vooral in landen verspreid over West-Europa, doneerden zelfs om de Tempeliers te steunen. De orde beheerde haar bezittingen, geld en land, door ze te groeperen in commanderijen.

De Tempeliers waren ook bankiers, zowel in Europa als in het Midden-Oosten. Ze leenden geld aan de Europese vorsten die deelnamen aan de kruistochten. In het geval van de Tempeliers van Frankrijk in het bijzonder, waren ze ook de bewakers van de koninklijke schatkist. In alle situaties stelden ze zich ten dienste van het christendom en hun medemensen.

EEN TEMPELIER REKRUTEREN

Voordat hij werd gerekruteerd, was een Tempelier ofwel een ridder van adel of een sergeant (een niet adellijke vrije man). Het lidmaatschap van de Orde is geheel gratis en vrijwillig. Eenmaal binnen moet de soldaat geloften van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid afleggen. In dit opzicht kunnen ze worden beschouwd als monniken. Eens een Tempelier, altijd een Tempelier! Met andere woorden, het lidmaatschap van de Tempelorde is voor het leven, tenzij ze door de paus worden uitgesloten wegens ernstig wangedrag.

Naast vrijwilligerswerk zijn de criteria om een Tempelier te werven

• minstens 18 jaar oud zijn
• Vrijgezel zijn;
• Geen lid zijn van een andere orde;
• geen schulden hebben
• gezond van geest en lichaam zijn.

DE FILOSOFIE VAN DE TEMPELIERS

Net als monniken leven Tempeliers volgens de Regel van Sint Benedictus. Dit is een monastieke regel opgesteld en geschreven door Sint Benedictus van Nursia om zijn volgelingen te leiden in het cenobitisme, een gemeenschappelijk monastiek leven. Het werd geschreven tussen 530 en 556 en legt in detail het leven van de monniken uit. De methodes van liturgie, werk en ontspanning zijn dan ook geïnspireerd door Benedictijnen.

Volgens deze regel vormen alle Tempeliers één grote familie. Elke dag is goed geregeld. Net als de discipelen van Sint Benedictus bijvoorbeeld, komt de gemeenschap meerdere keren per dag op vaste tijden samen om samen te bidden. Het motto van Sint Benedictus is: “Niets is te verkiezen boven het werk van God”. Het motto van de Tempeliers is: “NON NOBIS DOMINE, NON NOBIS, SED NOMINI TUO DA GLORIAM”. Het is Latijn en betekent: NIET IN ONZE NAAM HEER, NIET IN ONZE NAAM, MAAR IN DE NAAM VAN UW GELOOF. 🙌

De Regel van Sint Benedictus bevat nog steeds veel clausules, maar de Tempeliers moesten sommige aanpassen aan hun levensstijl als strijders. Ze vastten bijvoorbeeld met mate, omdat ze in een zeer goede lichamelijke conditie moesten blijven.

DE KLEDING VAN DE TEMPELIERS

Binnen de Orde droegen ridders een witte mantel, terwijl sergeanten een bure droegen. Beide soorten mantels zijn versierd met een rood kruis op de linkerschouder. De rode kleur van het Tempelierskruis is gekozen als symbool voor het bloed van Christus dat vergoten is voor onze verlossing. De vorm van het kruis kan variëren, maar in ieder geval is het verliezen van het habijt een ernstige overtreding die wordt bestraft met tijdelijke of permanente uitsluiting uit de Orde.

In theorie moesten de Tempeliers hun hoofd kaalscheren om praktische en hygiënische redenen. Het betekende ook dat ze zich geen zorgen hoefden te maken over hun fysieke verschijning. Geschoren haar was ook een teken dat ze bij de kloosterorde hoorden.

TEMPELIERS UITRUSTING

Elke tempelridder kreeg drie paarden: een paard om te vechten, een pony voor transport en een bedrol om persoonlijke bezittingen mee te nemen. Uitzondering hierop zijn de hoogwaardigheidsbekleders, die een extra paard krijgen: een turcopole, die sneller is in de strijd. De paarden behoorden niet echt toe aan de Tempeliers en werden onder het beheer van de maarschalk van de orde geplaatst. Deze paarden kwamen vaak uit Tempeliersbezittingen in het Westen en werden per schip vervoerd naar het Nabije Oosten.

Tempeliers kregen ook een uitzet als ze lid werden van de Tempelorde. De uitzet bevatte militaire uitrusting zoals een maliënkolder, een helm, ijzeren schoenen, een ijzeren hoed, een zwaard, een lans, een schild, een Turkse knots met puntige wapens, drie messen, wapen schoenen en een wapen petticoat. Hij krijgt ook zijn Tempelierskleren, waaronder twee witte mantels met het rode kruis, een pelisse, een cope, een cotte, een riem, twee hemden, een petticoat en een paardendeken.

Om te slapen gebruikt de tempelridder een matras van stro, een laken en een deken. Hij heeft twee zakken om zijn kleren in op te bergen en een andere om zijn kolder in op te bergen. Ze krijgen een badhanddoek. Een andere handdoek is voorzien voor de maaltijden. Om zijn paarden te verzorgen, heeft hij een zeef om gerst te zeven (het hoofdvoedsel van de paarden) en een ketel. Bij toewijzing of uitsluiting wordt al deze uitrusting teruggegeven aan de orde.

WAT IS DE ECHTE GESCHIEDENIS VAN DE TEMPELIERS?

Laten we het eens hebben over de geschiedenis van de Tempeliers om te zien of alles wat je tot nu toe over het onderwerp hebt gehoord of gelezen de waarheid weerspiegelt!

DE OORSPRONG VAN DE ORDE VAN DE TEMPELIERS

Het begon allemaal in 1120 in christelijk Palestina, bij het Concilie van Nablus om precies te zijn. Negen Franse ridders vochten daar al jaren. Ze verzamelden zich rond Hugues de Payns en Godefroy de Saint-Omer. Hun missie was om de wegen en pelgrims te beschermen tegen aanvallen. De koning van Jeruzalem, Baldwin II, installeerde hen in een vleugel van zijn paleis, waar ooit de Tempel van Salomo stond, vandaar hun naam: de Tempeliers.

DE ONTWIKKELING VAN DE TEMPELIERSORDE

In 1127 keerde een aantal Tempeliers terug naar Frankrijk om financiële hulp te vragen en nieuwe soldaten te werven. Ze maakten van de gelegenheid gebruik om een leefregel voor de groep op te stellen en te schrijven (geïnspireerd door de regel van Sint Benedictus). Hun verblijf duurde enkele maanden. Daarna reisden ze door vele regio’s van Frankrijk op zoek naar nieuwe Tempeliers. Ze gingen zelfs tot in Engeland.

In 1129 namen de Tempeliers die door Europa reisden deel aan het Concilie van Troyes. Daar ontmoetten ze hoogwaardigheidsbekleders van de katholieke kerk en belangrijke Franse heren. De oprichting van de Tempelorde werd bij deze gelegenheid officieel. Kort daarna nam het pausdom de orde over en besloot het bepaalde privileges toe te kennen als steun.

In 1139 verzekerde paus Innocentius II de bescherming van de Tempeliers en stond hen toe om hun eigen priesters, kapelaans genaamd, te hebben. De kapelaans stonden niet onder het gezag van de lokale bisschoppen. In 1145 was de orde van de Tempeliers alleen nog afhankelijk van het pausdom, dat hen vrijstelde van vazalage. Bovendien was land dat aan de Tempeliers toebehoorde vrijgesteld van tienden, ook al kon de Orde wel tienden krijgen.

STRAFFEN VOOR EEN TEMPELIER DIE EEN OVERTREDING BEGAAT

Zoals we al vermeld hebben, leefden de Tempeliers volgens bepaalde regels zoals monniken. Overtreding van een of meer van deze regels leidt tot straf. De straffen voor Tempeliers die een overtreding begaan, zijn afhankelijk van de ernst van de overtreding. Hier volgen enkele voorbeelden:

• Voor een niet-ernstige overtreding moet de ridder op vrijdag vasten.
• Voor een ernstiger vergrijp moet hij twee of drie dagen vasten en karweitjes opknappen.
• Voor een zeer ernstige overtreding moet de tempelier op de grond eten, 3 dagen achter elkaar vasten, karweitjes opknappen en de voogdij over zijn paarden verliezen.
• Voor ongehoorzaamheid is de straf het verlies van het habijt voor maximaal één jaar en één dag. Dit betekent dat de gesanctioneerde tempelier gedurende deze tijd een slavenarbeider wordt.
• Verlies van het huis of uitsluiting wordt toegepast in geval van ketterij, sodomie, simonie, schending van het geheim van de beraadslagingen van het kapittel, ongeoorloofd vertrek, vlucht van het slagveld, moord op een christen en verraad.

HET EINDE VAN DE TEMPELIERSORDE

Na vele decennia van dienst en strijd in de naam van God, onze Heer, kwam er in 1314 een einde aan de Orde van de Tempeliers nadat haar leiders werden geëxecuteerd. De koning van Frankrijk, Filips IV de Schone of de IJzeren Koning, beschuldigde hen van alle mogelijke schanddaden, waaronder ketterij, afgoderij en sodomie. Uiteindelijk veroordeelde hij hen na een proefproces. De laatste Grootmeester, Jacques de Molay, werd levend verbrand op 13 maart. De overlevende Tempeliers werden vervolgd en gemarteld totdat ze de misdaden bekende waarvan ze door de Koning werden beschuldigd.

Maar is de orde echt voorgoed opgeheven?

BESTAAN DE TEMPELIERS VANDAAG DE DAG NOG?

Gezien het feit dat de reden voor het oprichten van de orde was om Christenen op bedevaart naar het Heilig Graf in Jeruzalem te beschermen, lijkt het misschien absurd om vandaag de dag nog Tempelier te worden. Maar door de jaren heen hebben christenen die de ware waarden van de Tempeliers kennen hun voorbeeld willen volgen. Sommigen dragen Tempeliersjuwelen met het kruis en de slogan NON NOBIS DOMINE, NON NOBIS, SED NOMINI TUO DA GLORIAM erin gegraveerd. Anderen besluiten zelfs monnik te worden en nemen dezelfde levensstijl aan als de tempeliers van weleer.

De neo-Tempeliers cultiveren de toewijding van de soldatenmonniken uit de 12e eeuw en wijden hun leven aan het dienen van God en de Kerk. Ze volgen dagelijks dezelfde regels. Journalisten ontdekten onlangs Tempelierscommanderijen in Cambrésis en Courtefontaine. De nieuwe ridders dragen een witte mantel met een rood kruis en bewapenen zich met zwaarden. Ze leggen een eed van gehoorzaamheid en discretie af. Ze zijn zelfs zo discreet dat de meesten journalisten liever mijden.

De Tempeliers van vandaag houden dezelfde slogan NON NOBIS, DOMINE, NON NOBIS, SED NOMINI TU DA GLORIAM. Ze herhalen alle rituelen van hun voorouders, inclusief de ceremoniële groet met het zwaard, dat gerechtigheid symboliseert. Dus, 7 eeuwen na het veronderstelde einde van de Tempelorde, blijkt dat deze nog steeds bestaat. Frankrijk heeft een aantal commanderijen verspreid over vele steden, waaronder Épinal, Metz en Luxeuil-les-Bains. De grootste van allemaal is ongetwijfeld die van Courtefontaine, de Commanderie André de Montbard, die deel uitmaakt van de orde OSMTH of Ordo supremus militaris templi hierosolymitani.

DE MISSIES VAN DE TEMPELIERS VAN VANDAAG

Er zijn ongeveer duizend neo-Tempeliers in Frankrijk, die tot verschillende orden behoren. Hun missie is om de beroemdste religieuze orde van de Middeleeuwen discreet in leven te houden. Ze verwachten geen erkenning van de Kerk. In feite erkent het Vaticaan alleen de Ordes van Malta en het Heilig Graf. Kortom, de ware missies van de neo-tempeliers zijn :

• Het samenbrengen van gelovigen (mannen en vrouwen) met een ridderlijke geest.
• Het culturele erfgoed en de tradities van onze beschaving beschermen.
• De spirituele ontplooiing van de leden van de Tempelorde verzekeren door haar tradities te respecteren.
• De tradities van de Tempeliers van Jeruzalem bewaren.
• Het uitvoeren van liefdadigheidswerk.
• Filosofische en historische studies sponsoren.

Je weet nu dat de Tempeliers nog steeds bestaan en dat bepaalde legenden over hen volledig vals zijn. De oorspronkelijke missie van de Tempeliers van Salomo was het beschermen van christelijke pelgrims die baden bij het graf van Jezus. Ze zijn beschuldigd van vele schanddaden, maar in werkelijkheid waren de Tempeliers gelovigen met onwrikbare principes. Ze wijdden zich volledig aan God en beschermden zijn gelovigen. Bovendien werden ze binnen de orde zelf zwaar gestraft als ze ook maar één van de overtredingen begingen waarvan de koning van Frankrijk hen beschuldigde. Vandaag de dag kun je deze dappere strijders eer bewijzen door een T-shirt, een zegelring of een halsketting te dragen waarop een rood kruis staat met of zonder de inscriptie NON NOBIS, DOMINE, NON NOBIS, SED NOMINI TU DA GLORIAM.