DE KAARS IN DE KERK: BETEKENIS EN SYMBOLIEK

Probeer je te begrijpen waarom we kaarsen aansteken in de kerk als we bidden? 🕯️

Het Croix Chrétiennes team brengt ze je in deze blogpost.

Het branden van de kaars herinnert ons aan het eigenlijke doel van het leven van elke christen. Dat is branden uit liefde voor Christus en door Hem gezuiverd worden. De kaars helpt ons om de ziel van een overleden dierbare te gedenken en te heiligen.

Aan het einde van dit artikel zul je in staat zijn om :

• De symboliek van deze handeling kennen;
• Weten waarom je een kaars aansteekt als je bidt;
• Begrijpen waarom de katholieke kerk zoveel kaarsen gebruikt bij het gebed.

Laten we zonder verder oponthoud beginnen met het lezen van dit artikel!

HET BELANG VAN DE KAARSVLAM IN HET GEBED

Een kaars is grotendeels gemaakt van was, die om een niet al te fijne draad is gewikkeld die als lont dient. Kaarsen zijn er in veel verschillende vormen. Kaarsen worden vaak gebruikt bij bepaalde religieuze rituelen.

Het valt ons vaak op dat ze in kerken meestal fel verlicht zijn. En nog meer bij grootschalige evenementen zoals bruiloften en missen. Waarom of met welk doel moeten er kaarsen worden aangestoken in de kerk? Is het verkeerd om er geen aan te steken?

DE SYMBOLIEK VAN KAARSEN IN DE KERK

Het aansteken van een kaars in de kerk is niet zonder betekenis. Het verlicht ons, maar het vertegenwoordigt ook het licht van de wereld. Kaarsen worden traditioneel aangestoken in kerken van alle denominaties vanwege hun symbolische betekenis. Bij doopfeesten, begrafenissen, missen en bruiloften is de functie van kaarsen het verlichten en verdrijven van de duisternis. Hun schoonheid en warmte herinneren aan Gods liefde.

Sommige gelovigen steken kaarsen aan in de kerk uit dankbaarheid voor alle zegeningen die God hen heeft geschonken. Anderen doen dat ter ere van hun succes, sommigen als gevolg van hun verrijking en de meesten ter ere van hun genezing. Deze onbeschrijfelijke liefde die God voor ons heeft kent werkelijk geen grenzen, tot op het punt dat hij altijd aan onze zijde staat in onze moeilijke momenten. In onze momenten van wanhoop en meer..,

De kaarsvlam heeft verschillende betekenissen. Laten we ze in meer detail bekijken.

EENHEID

Het aansteken van een kaars in een kerk kan een verenigende functie hebben. Vaak houdt elk lid van de congregatie of religieuze groep een kaars vast en zingt een gezamenlijk lied. Deze eenheid symboliseert de liefde en warmte die iedereen heeft ervaren van God en de geloofsgemeenschap.

DE WAARHEID

Het licht van de kaars geeft richting in het donker. Dit staat symbool voor de waarheid van Gods woord, een lamp die het pad van de gelovige leidt. Duisternis is het symbool van onwetendheid, duisternis en dood.

LIEFDE

Kaarsen kunnen een symbool van liefde zijn, vooral vanwege de warmte die ze uitstralen. Het is toepasselijk bij een huwelijksceremonie, waar de bruid en bruidegom een kaars kunnen aansteken als symbool van hun liefde.

JEZUS CHRISTUS

Jezus Christus beweerde zelf het “licht van de wereld” te zijn (Johannes 8:12). De kaars kan Jezus Christus symboliseren en de gelovige draagt het licht van Christus in zich. Het lichaam van de kaars brandt, net als het materiële lichaam, maar het vuur vertegenwoordigt de eeuwige waarheid van hen die geloven.

GELOOF

De vlam van de kaars is het symbool van het geloof zelf. Als er niets aan gedaan wordt, zal de vlam doven. De gelovige moet de vlam van het geloof beschermen tegen de tegenwind van het leven. En er tegelijkertijd op vertrouwen dat hij in al zijn werken beschermd en begeleid wordt door de Almachtige God.

WAAROM KAARSEN AANSTEKEN BIJ HET GEBED?

In kerken zijn altijd al kaarsen aangestoken. Tijdens diensten worden kaarsen aangestoken op het altaar. Wanneer de priester het evangelie leest aan weerszijden van hem, wordt er een kaars aangestoken. Bij begrafenissen steken veel gelovigen kaarsen aan. Tijdens processies worden kaarsen aangestoken en wordt er goed op gelet dat ze niet uitdoven. Voor heilige beelden worden altijd kaarsen aangestoken. Het is belangrijk om de kaarsen te laten branden tot ze gedoofd zijn.

Op sommige plaatsen laat men kaarsen niet helemaal branden; het is goed om te weten dat de goede God onze brandende kaars en onze intentie toch heeft gezien. Het aansteken van een kaars mag nooit een mechanisch gebaar zijn, maar een gebaar dat we diep in ons hart voelen, vergezeld van een persoonlijk gebed met onze intenties. De kaars is een voortzetting van ons gebed wanneer we niet in staat zijn om de gewenste tijd in de kerk te blijven.

Het branden van de kaars herinnert ons aan het eigenlijke doel van het leven van elke christen, namelijk branden uit liefde voor Christus en door Hem gezuiverd worden. De kaars helpt ons om de ziel van een overleden dierbare te gedenken en te zuiveren. De kaars is ook een symbool van de opstanding in de heilige nacht van Pasen, wanneer de priester met het Jeruzalemvuur de kerk begint te verlichten terwijl hij het Xristos Anesti zingt.

WAAROM GEBRUIKT DE KATHOLIEKE KERK ZOVEEL KAARSEN?

Het antwoord ligt in de traditie en geschiedenis van de kerk. Het gebruik van kaarsen maakt deel uit van het rijke erfgoed van het katholieke geloof. Het is waar dat kaarsen waarschijnlijk een praktisch doel hadden in liturgieën en rituelen voordat elektriciteit gemeengoed werd. Maar het gebruik van kaarsen heeft een veel diepere bijbelse en theologische betekenis. In het Oude Testament wordt het gebruik van lichten en lampen gezien als een belangrijk onderdeel van de Joodse eredienst in de Tempel in Jeruzalem. In feite is de zevenarmige menora, die voor het eerst werd gebruikt in het mobiele heiligdom dat Mozes bouwde toen de Israëlieten door de woestijn trokken en die later een integraal onderdeel werd van de tempelverering, vandaag de dag een van de meest herkenbare symbolen van het jodendom.

Dr. Scott Hahn legt in zijn boek Signs of Life uit hoe de apostelen de viering van de eucharistie zagen. De apostelen introduceerden in de christelijke liturgie veel aspecten van wat voorheen geassocieerd werd met de tempelverering, en een van de dingen die in de christelijke liturgie ingeburgerd raakte was het gebruik van lichten en lampen. Zoals Dr. Hahn opmerkt, beschrijft een van de vroegste verslagen van een christelijke liturgie dat Paulus preekte in een overvolle kamer waarin “veel lampen stonden” (Handelingen 20:8).

Het zou overdreven zijn om zoveel lampen te hebben in de kleine kamer die in deze passage wordt beschreven. Dit geeft aan dat de lampen deel uitmaakten van het ritueel en meer dan een praktisch doel hadden. Aan de basis van het gebruik van lampen (en kaarsen vandaag de dag) in de kerk liggen de woorden van Christus zelf: “Ik ben het licht van de wereld; wie mij volgt zal niet in de duisternis wandelen, maar het licht van het leven hebben” (Johannes 8:12). Daarom wenden we ons op de Paasnacht tot de paaskaars en verkondigen we “Christus, ons licht”.

DE KAARS IN CHRISTELIJKE MISSEN EN SACRAMENTEN

Dezelfde waarheid dat Christus ons licht is, ligt ten grondslag aan het gebruik van kaarsen in de viering van de Eucharistie, bepaalde sacramenten en andere riten zoals begrafenissen. Bij een doopsel wordt een kaars van de paaskaars aangestoken om aan te geven dat de gedoopte het licht van Christus ontvangt. Dit is niet alleen een vrome gedachte. Het aansteken van de kaars is een belangrijk onderdeel van de doopritus, waarin iemand geestelijk sterft en met Christus wordt opgewekt.

Door tijdens de ceremonie het licht van Christus te ontvangen in de vorm van een brandende kaars, ontvangt de persoon symbolisch het licht van Christus. Zodat ze hun doopidentiteit als kind van God kunnen beleven. Ook bij begrafenissen wordt de paaskaars aangestoken en bij de kist geplaatst als herinnering aan het doopsel van de persoon. En hun deelname aan het paasmysterie van Christus. Die persoon stierf en stond op met Christus in het doopsel. Door de paaskaars op hun begrafenis aan te steken, belijden we de hoop op eeuwig leven in de verrezen Christus.

Zoals je misschien hebt gemerkt, worden kaarsen ook veel gebruikt tijdens de viering van de mis. Wat je misschien niet hebt opgemerkt is het aantal verschillende manieren waarop kaarsen worden gebruikt tijdens de viering van de Eucharistie. De basis van dit gebruik is altijd het feit dat de brandende kaars het licht van Christus moet symboliseren, maar het aantal kaarsen, en in sommige gevallen zelfs hun soort, heeft meestal extra betekenissen.

HOEVEEL KAARSEN MOETEN ER WORDEN AANGESTOKEN TIJDENS DE MIS EN HET GEBED?

Tijdens de viering van een mis moeten er minstens twee kaarsen worden aangestoken. Dit aantal kan echter worden verhoogd tot vier of zelfs zes tijdens missen op zon- en feestdagen. Als de plaatselijke bisschop de mis opdraagt, moet er een zevende kaars worden aangestoken en op het altaar worden geplaatst. Veranderingen in het aantal gebruikte kaarsen dienen zowel om de feestelijke aard van de mis aan te geven. die dag wordt gevierd en om ons eraan te herinneren dat er iets anders, en misschien wel iets speciaals, is aan deze specifieke eucharistieviering.

Tijdens het liturgische seizoen van Pasen wordt bijvoorbeeld de paaskaars tijdens elke mis aangestoken om de vreugde van de paastijd aan te geven. Het is ook een manier om voortdurend de aandacht te vestigen op de herdenking van de dood en verrijzenis van Christus. En op wat ze voor ons betekenen. Het gebruik van kaarsen tijdens de eucharistische aanbidding volgt een soortgelijk idee. De norm is om vier tot zes kaarsen aan te steken wanneer het Heilig Sacrament in de monstrans wordt tentoongesteld, terwijl er minstens twee brandende kaarsen nodig zijn voor de expositie in het ciborie.

Er zijn ook moderne gebruiken in verband met kaarsen, zoals het gebruik van een eenheidskaars bij bruiloften. Zulke gebruiken maken geen deel uit van de katholieke traditie. Het beeld achter een eenheidskaars is zeker mooi, maar als we echt nadenken over de rite van het huwelijk en de diepte en rijkdom die het al bevat, is het niet nodig om iets aan de mis en de rite van het huwelijk toe te voegen dat daar niet thuishoort. Dat gezegd hebbende, ben ik niet tegen het idee dat een echtpaar zo’n kaars aansteekt buiten de viering van de mis en de rite van het sacrament van het huwelijk.

DE SACRAMENTELE DIMENSIE VAN DE KAARS

Op dezelfde manier heeft het aansteken van een kaars en het bidden voor een beeld van Christus of de heiligen een sacramentele dimensie. Het aansteken van een kaars is niet essentieel voor ons gebed, noch maakt het ons gebed waardevoller in Gods ogen. Een kaars branden voor een beeld of standbeeld is geen vorm van afgoderij, maar het verdiept wel onze toewijding aan God. Het vertegenwoordigt ons verlangen om onze gebeden voor onszelf en anderen voor God te zien blijven terwijl de kaars brandt, zelfs nadat we klaar zijn met bidden en weggaan.

Simpelweg een kaars aansteken en weglopen werkt niet; we moeten ook bidden. Er is tenslotte een reden waarom deze kaarsen votiefkaarsen worden genoemd. Het woord “votief” komt van het Latijnse woord votum, wat onder andere “gebed” betekent. Een van de voordelen van het aansteken van een kaars in een kerk is dat de kaars blijft branden lang nadat we de kerk hebben verlaten. Als je ooit in een beroemd heiligdom bent geweest, heb je waarschijnlijk rijen en rijen kaarsen zien branden in verschillende delen van de kerk.

Elke kaars werd aangestoken door iemand die vol geloof en hoop kwam, om God te bidden voor iets wat ze nodig hadden. Of om de Heer te danken. Dat is natuurlijk niet waarom we kaarsen gebruiken. Maar het is een prachtig getuigenis van geloof en toewijding aan God. Misschien is het de moeite waard om de volgende keer dat je een kaars ziet branden in de kerk, een kort gebed te fluisteren voor de persoon die de kaars heeft aangestoken.

LAAT JE LICHT SCHIJNEN DOOR DE VLAMMEN VAN DE KAARS

Het verbazingwekkende is dat het licht van Christus, voorgesteld door de vlammen van lampen en kaarsen, niet alleen Jezus symboliseert, maar ook wijst op zijn uitnodiging aan ieder van ons om “licht voor de wereld” te zijn (Matteüs 5:14). Onze Heer geeft ons zijn licht zodat het ons licht kan zijn. Zodat we ons licht (dat echt van Hem is) kunnen delen met de mensen om ons heen.

Steek dus vaak een kaars aan als je bidt. Concentreer je op de vlammen van de kaars als je de volgende keer naar de mis gaat. En denk erover na hoe dit licht de aanwezigheid van Christus voor jou symboliseert. En moge het je helpen om een nieuw licht te brengen – het licht van Christus – in jouw leven en dat van de mensen om je heen.

ONZE WINKEL KOMT DICHTER BIJ JOU

Al met al kun je nu met meer gemak praten over waarom we een kaars aansteken in de kerk. Je kent nu de oorsprong en de effecten.