HOE BIDDEN TIJDENS DE MIS?

BIDDEN TIJDENS DE MIS

De Mis bidden is volledig bewust en actief deelnemen aan de Eucharistie. Het is het biddend bezig zijn met de Mis, geholpen door een goed begrip, voorbereiding en de toepassing van haar kracht en zegeningen in ons leven.

Voordat je verder leest, willen we je laten weten dat we elke week een nieuw artikel zullen plaatsen over de geschiedenis van het christendom. Je zult van alles te weten kunnen komen, van de definitie van het huwelijk tot christelijke gebeden tot Maria, Jezus en vele andere.

Laten we zonder verder oponthoud beginnen met het lezen van het artikel!

VOORBEREIDING OP DE MIS

We kunnen ons goed voorbereiden op de mis in het algemeen door de structuur en gebeden van de mis te bestuderen, zodat onze deelname beter geïnformeerd is. Bovendien, hoe meer ons leven in overeenstemming is met het evangelie, hoe beter we de mis zullen waarderen.

We kunnen ons goed voorbereiden op een bepaalde mis door te biechten en op tijd te komen om voor de mis te bidden. Als we de communie ontvangen, moeten we ons minstens een uur van tevoren onthouden van eten en drinken, behalve van water en medicijnen.

TIJDENS DE MIS

We kunnen goed deelnemen aan de mis door aandachtig te zijn en onze eigen innerlijke gebeden te verenigen met de woorden, handelingen en gebaren van de priester. Het is ook belangrijk om: duidelijk te antwoorden en te zingen; aandachtig te luisteren; te proberen te begrijpen wat er gebeurt; een biddende stilte in acht te nemen; de Eucharistie met de grootste eerbied te ontvangen en eerbiedig te knielen.

NA DE MIS

Het is een goed idee om na de mis een paar minuten te bidden in de kerk. Het is een manier om God te danken voor zijn zegeningen. Het stelt ons ook in staat om de voornemens die we hebben gemaakt in gedachten te houden om de kracht van het sacrament vruchtbaar te maken in ons leven.

MOEILIJKHEDEN BIJ HET BIDDEN VAN DE MIS

Het heeft geen zin. De mis is rijk aan betekenis en het is onwaarschijnlijk dat het meteen zinvol is. Geduld, gebed en studie helpen ons om de grootsheid ervan te waarderen.

Verveling. De mis is een gebed en iets wat we nodig hebben voor onze ziel. Het is niet louter vermaak. Maar in de praktijk zal het ons diep bezighouden als we aandacht schenken aan de woorden en nadenken en bidden over wat ze betekenen.

Onvermogen om communie te ontvangen. Als we ons bewust zijn van een ernstige zonde, mogen we de communie niet ontvangen zonder eerst de sacramentele biecht te hebben gedaan. Vroom de mis bijwonen is echter van grote waarde, zelfs als we niet in staat zijn om de communie te ontvangen. We kunnen nog steeds een ‘geestelijke communie’ doen.

De belangrijkste hulp bij het bidden van de Mis is het besef van de bovennatuurlijke en wonderbaarlijke dimensie van het Eucharistisch offer en de aanwezigheid van de hemel. In de Mis nemen we deel aan de hemelse liturgie waarover in het Nieuwe Testament wordt gesproken.

U bent gekomen naar de berg Sion en naar de stad van de levende God, het hemelse Jeruzalem, en naar ontelbare engelen die bijeengekomen zijn voor een feest, en naar de vergadering van de eerstgeborenen die in de hemel zijn ingeschreven, en naar een rechter die God van allen is, en naar de geesten van de volmaakte rechtvaardigen, en naar Jezus, de middelaar van een nieuw verbond, en naar het besprenkelde bloed dat genadiger spreekt dan het bloed van Abel” (Heb 12: 22-24).

DE SAMENSTELLING VAN DE MIS

INLEIDENDE RITUS

De mis begint met het kruisteken, om het offer aan te bevelen aan de Drie-eenheid. In de boetritus vraagt iedereen vergeving voor zijn zonden, zodat hij waardig kan deelnemen aan de Eucharistie. Het Gloria, een lof- en danklied, wordt gevolgd door het openingsgebed.

LITURGIE VAN HET WOORD

De lezingen uit het Oude en Nieuwe Testament, inclusief de Psalm, worden verkondigd. De priester of diaken leest het evangelie, gebaseerd op de woorden en het leven van Christus. De homilie licht een punt uit de lezingen of uit de geloofsleer toe. Daarna volgt de geloofsbelijdenis, een openbaar gebed en een geloofsbelijdenis. Tot slot worden de noden van de Kerk en de wereld voor God gebracht in de voorbeden.

LITURGIE VAN DE EUCHARISTIE

Bij de offerande offeren de gelovigen brood en wijn als teken van hun eigen offer dat door de priester zal worden gebracht. Het voorwoord dankt de Vader voor zijn verlossingswerk en het Sanctus verenigt hem met de hemelse aanbidding van de engelen en heiligen. Bij de epiclesis strekt de priester zijn handen uit over de gaven en roept de Heilige Geest aan om ze te heiligen en te transformeren. Wanneer de priester de woorden van consecratie uitspreekt, worden het brood en de wijn het lichaam en bloed van Christus. Hij heft de hostie en het kostbare bloed op om te aanbidden. In de rest van het Eucharistisch Gebed herinnert de priester aan het Paasmysterie dat in de Mis aanwezig is en spreekt hij voorbede uit voor de levenden en de doden. Tenslotte heft hij de hostie en het kostbare bloed op in een gebaar van opoffering en bidt de doxologie. De gelovigen stemmen in met een ‘Amen’.

RITE VAN DE COMMUNIE

De gelovigen bidden samen het Onze Vader en drukken hun eenheid en vergeving uit in het Vredeteken. Terwijl iedereen tot het Lam Gods bidt, breekt de priester de hostie. Zodra de priester de hostie heeft opgetild, erkennen allen hun onwaardigheid en Gods helende barmhartigheid. De priester ontvangt dan de Heilige Communie en deelt deze uit aan de mensen.

AFSLUITENDE RITE

De priester zegent en zendt de gelovigen op hun missie.